คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ต้นไม้ที่สูง เพียงฟ้า
ล้วนเคยหญ้า เพียงดิน
พญาเยี่ยว ที่โผบิน
ล้วนเป็นนก ที่เคยหัดบินทั้งนั้นฯ

ทุกข์กายนั้น พออยู่ได้ ไม่แตกดับ
ยังพอรับ หลบลี้ หลีกหนีได้
ปัจจัยสี่ มีพร้อมแล้ว อยู่สบาย
แต่ทุกข์ใจ สุดจะลี้ หลีกหนีเอย

ทนทุกข์เพราะความจน
ดีกว่าทุกข์ทนเพราะเป็นหนี้

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

แต่ละคนต่างก็มีฝัน
จะต่างกันก็ตรงที่จุดหมาย
สิ่งที่ฝันใช่ว่าจะไปถึงได้ง่ายดาย
ยังต้องการกำลังใจจากหลายคน

ถ้ารอให้ ตัวดีก่อน ค่อยสอนเขา
ชาตินี้เจ้า คงสอน ใครไม่ได้
ปุถุชน ความชั่วดี มีทุกราย
จะสอนใคร ต้องสอนก่อน เข้านอนโลง

ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง
สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย
อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย
โหยละห้อยเสียกาลและเวลา

อยากมีสุข ดับทุกข์ใจ ให้ได้ก่อน
เลิกอาวรณ์ รูปรสกลิ่น สัมผัสเสียง
ดับอารมณ์ ข่มใจ ไม่ลำเอียง
จะสุขเที่ยง แท้จริง อิงนิพพาน

อันความรัก มากไป ก็หน่ายง่าย
ถ้าน้อยไป ก็ไม่ดี มีสลาย
ต้องปรับแต่ง ให้พอดี มีน้ำใจ 
ให้อภัย กันได้ ไม่ตัดรอน