คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

ขอพวกเราทั้งหลายจำไว้เถิด
ว่าการเกิดนี้ลำบากยากนักหนา
ครั้นคนเราได้กำเนิดเกิดขึ้นมา
ก็กลับพากันถึงซึ่งความตาย

อันรักกันอยู่ไกลถึงขอบฟ้า
เหมือนชายคาเข้ามาเบียดดูเสียดสี
อันชังกันอยู่ใกล้สักองคุลี
ก็เหมือนมีแนวป่าเข้ามาบังฯ

ความห่างไกล สอนให้ ใจคิดถึง
ความรำพึง จะสอน ตอนห่วงหา
ความเชื่อใจ จะสอน ตอนนินทา
แต่ความกล้า จะสอน ตอนเรากลัว

ถ้ารวมกัน แล้วสบาย ให้รวมเถิด
แต่ถ้าเกิด รวมกัน แล้วเสียหาย
หรือรวมกัน แล้วไม่ ทำอะไร
แยกกันไป ดีกว่า มารวมกัน 

มีความรู้ ความสามารถ ฉลาดเฉลียว
ทั้งปราดเปรียว ปราดเปรื่อง เรื่องทั้งหลาย
แม้ไร้ทรัพย์ เงินทอง ของนอกกาย
ย่อมหาได้ มีเป็น เช่นต้องการ

มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนานฯ

มีเพื่อนดี หนึ่งร้อย น้อยไปนิด
อาจช่วยกิจ การใหญ่ ไม่ได้ผล
มีศัตรู ร้ายกาจ เพียงหนึ่งคน
ก็มากล้น ด่วนแก้ไข อย่าให้มี

คนที่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง
คือคนที่เดินทางไปได้ไกลที่สุด