คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

จงจำไว้ชายใดมาพูดเกี้ยว
อย่าเพิ่งเกรี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม
เมื่อไม่รักก็อย่าตอบให้ชอบความ
ให้มันตามพอมันเหนื่อยเดี๋ยวเฉื่อยเอง

อย่าเก็บอดีตมาทําร้ายตัวเอง
แต่จงหัดที่จะเรืยนรุ้จากมัน

ประสานงาน ติดต่อ ตั้งแต่ต้น
ประสานคน ผูกใจไว้ ไม่ให้หนี
ประสานกิจ ร่วมทำงาน กันด้วยดี 
ทั้งสามนี้ ประสานกัน งานเสร็จเอย 

ถ้าพูดดี ก็จะมี ศรีที่ปาก
หากพูดมาก ปากก็อาจ จะมีสี
ปลาหมอตาย เพราะปากตน พ่นวารี
มนุษย์นี้ ตายเพราะปาก อยากกวนตีน

หลงอำนาจ วาสนา ว่ายิ่งใหญ่
เห็นแก่ได้ ฉ้อราษฏร์ เบียดบังหลวง
ข่มคนดี ยกคนเลว เที่ยวหลอกลวง
เป็นบาศบ่วง หลุมดำ กรรมเก่าลวง

ชายกี่คนรู้คิดรับผิดชอบ
เกียรติเป็นกรอบกั้นตนพ้นมัวหมอง
แม้เขาคือคนหนึ่งที่พึงปอง
เธอก็ต้องมีความหมายในสายตา

หากวันนี้ คุณยังไม่ "รวยพอ"
ลองหมุนคอ ไปดูเด็ก ที่ "ขอทาน"
หากยังบ่น ไม่สวยหล่อ ทรมาน
ให้มองดู "คนพิการ" ที่คลานเดิน

คิดอะไร ไม่สนิท เท่าคิดถึง
มันซาบซึ้ง ตรึงใจ หาใดเหมือน
ภาพก่อนเก่า คราวหลัง ยังติดเตือน
คิดยิ่งเหมือน เราใกล้ชิด สนิทกัน