คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

สตางค์มี สตรีมา อย่าสงสัย
สตรีไป เพราะสตางค์ หนีห่างเหิน
ถ้าอยากได้ สตรีมา พาเพลิดเพลิน
ต้องหาเงิน มาแจกจ่าย ให้สตรี 

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียกว่าผีสิง
เพราะพูดผิดทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่งนำตัว กลั้วอบาย

ถ้าพูดดี ก็จะมี ศรีที่ปาก
หากพูดมาก ปากก็อาจ จะมีสี
ปลาหมอตาย เพราะปากตน พ่นวารี
มนุษย์นี้ ตายเพราะปาก อยากกวนตีน

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว

งานยิ่งมาก ยิ่งดี บารมีเกิด
ทำไปเถิด ไม่นานนัก จักเห็นผล
ไม่ต้องง้อ งอนใคร ให้ช่วยดล 
รอให้ผล งานออก บอกเราเอง