คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เป็นผู้ชาย พายเรือ เหลือลำบาก
เรือก็มาก เฉียดชนกัน นึกหวั่นไหว
แต่ความอยาก ได้คู่ครอง ที่ต้องใจ
เหนื่อยเพียงใด ต้องไม่ท้อ เรื่องถ่อพาย 

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

มองทุกข์สุข ก็จงจ้อง มองให้ดี
มองว่าเป็น อย่างที่ คนเราหวัง
มองว่าเป็น ตามปัจจัย ให้ระวัง
มองจริงจัง ก็จักเห็น เป็นธรรมดา

อย่าใช้ ร่างกาย เพื่อแลก รักมา
มัน ไม่คุ้มค่า กับ สิ่งที่เสียไป
แต่ จงใช้  หัวใจ เพื่อแลกใจ
อย่างน้อยๆ ก็แค่เสียใจ 
ถึงแม้ไม่ได้อะไรมา

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

จงทำตาม ที่ฉันสอน ไปก่อนเถิด
อย่าเตลิด ไปตาม ฉันทำอยู่
ฉันสอนตาม คำสั่งสอน บรมครู
ฉันทำอยู่ คุกถาม ความจนรอ

ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า
อย่าปล่อยเวลาทิ้งไปวันๆ

ขอพวกเราทั้งหลายจำไว้เถิด
ว่าการเกิดนี้ลำบากยากนักหนา
ครั้นคนเราได้กำเนิดเกิดขึ้นมา
ก็กลับพากันถึงซึ่งความตาย

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย