คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

จะแข่งขัน เรื่องคุยนาน นั้นเรื่องเล็ก
เรื่องจีบเด็ก มีเงินแจก ยังพอไหว
เรื่องลุยสาว หุ่นประจบ ซบเอาใจ
ไว้วันใหม่ จึงจะมา ท้าประลอง

เป็นมนุษย์สุดนิยมเพียงลมปาก 
จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา
แม้นพูดดีมีคนเขาเมตตา 
จะพูดจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

อันคำคมลมชายนั้นร้ายสุด
ชอบเยื้องหยุดใจหญิงให้พิงหา
ชอบพูดเกี้ยวเลี้ยวลุดฉุดเวลา
ดั่งอาชาคึกคะนองลำพองตน

จงจำไว้ชายใดมาพูดเกี้ยว
อย่าเพิ่งเกรี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม
เมื่อไม่รักก็อย่าตอบให้ชอบความ
ให้มันตามพอมันเหนื่อยเดี๋ยวเฉื่อยเอง

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

แม้ไม่ได้ทุกอย่างที่หวังไว้
ก็มั่นใจในคุณค่ามหาศาล
หนึ่งส่วนจากเศษฝันเมื่อวันวาน
อาจสร้างงานเกียรติยศปรากฎไกล

หนึ่งก้าวที่ยาวไกล
อาจไหวหวั่นและล้มลง
หนึ่งก้าวที่มั่นคง
แม้จะสั้นแต่มั่นใจ

ทำตัวดี มีงานทำ และศักดิ์ศรี 
รอคนดี ที่มีรักตอบสนอง
ถึงเค้าจะหลอกให้เรา น้ำตานอง
ก็จะมองว่า มันโง่ ที่ทิ้งไป