คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

เพราะความรักทำให้เราอบอุ่นใจ 
บ้างครั้งก็ให้ความร้อนจนแผดเผา
ถ้าไม่คุมอารมณ์รักในใจเรา 
ก็จะเศร้าเมื่อเค้าได้ จากเราไป

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลังมาเองเหมือนสายฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดินฯ

คนโง่
มักเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย
แต่คนฉลาด
ท่องเที่ยวเพื่อหาความรู้

หลายปัญหา เกิดจากคน อดทนสู้
เกิดมาอยู่ คู่กับคน อดทนไหว
เพราะทุกคน ต่างความคิด ต่างจิตใจ
เราอยากได้ เขาอยากเด่น เห็นมากมี

เล่าจื๊อ ท่านว่าไว้ว่า
ดูแลสิ่งใกล้ตัวยังไม่ได้
แล้วจะดูแลสิ่งไกลตัวได้อย่างไร

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย

"อยากชนะ" ก็ต้อง "สู้"
"อยากรู้" ก็ต้อง "อ่าน"
"อยากมีเงิน" ก็ต้อง "ทำงาน"
"อยากมีกันและกัน" ก็ต้อง "จริงใจ"

คนจัญไร ส้วมมี ขี้เรี่ยราด
คนฉลาด ถ่ายแล้ว ล้างขัดถู
คนมักง่าย ทิ้งขยะ ลงในคู
คนเป็นครู ต้องฝึกสอน คนอ่อนเยาว์