คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

อันนารี มีค่า ที่ความสาว
ถ้ามีคาว โลกีย์ ที่มัวหมอง
จะไม่มี ชายดีใด ที่หมายปอง 
ต้องเป็นของ ให้ชายแห่ จนแก่ตาย

คนรักดี รักงาม ได้หามจั่ว 
คนรักชั่ว รักทราม ได้หามเสา
คนคุมงาน ได้ชี้มือ ถืองานเบา
คนรับเหมา ได้งานมา หาคนงาน

มองปัญหา
ให้เหมือนกับ "เม็ดทราย"
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่ทรายก็เล็กแค่ "นิดเดียว"

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

หน้าเหมือนยักษ์ กลั้นตด ซดน้ำร้อน
อรชร เหมือนตุ่ม ที่ต่อขา
แต่รักใคร่ ใจดี มีเมตตา
คือนางฟ้า ที่สดใส ในใจเรา

อาจต้องใช้ วันเวลา ที่แสนนาน
อาจต้องผ่าน ทุกปัญหา ที่รุมเร้า
อาจต้องสู้ อุปสรรค หนักไม่เบา
สิ่งที่เฝ้า เรามุ่งหมาย กลายเป็นจริง

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

เมื่อยังหนุ่ม ยังพอมี ดีร้อยเท่า
พอย่างเข้า วัยชรา น่าใจหาย
ดีห่างเหิน เมินหมาง หนีห่างกาย
เหลือสุดท้าย เพียงดีหู อยู่ดีเดียว

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ