คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มีความรู้ หากไม่มี ดีกำกับ
จะตกอับ ไร้ค่า หมดราศรี
มีความรู้ ไม่มีศีล ก็สิ้นดี
ความรู้มี ขาดธรรม ก็ต่ำทราม

ความห่างไกล สอนให้ ใจคิดถึง
ความรำพึง จะสอน ตอนห่วงหา
ความเชื่อใจ จะสอน ตอนนินทา
แต่ความกล้า จะสอน ตอนเรากลัว

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

ก่อนที่เธอจะทอดกายให้ชายชิด
ผ่านการคิดใคร่ครวญถี่ถ้วนไหม
หรือเป็นเพียงเพราะเธอก็เผลอใจ
เมื่อความใคร่คุคลั่งลืมยั้งมัน

อย่านำความผิดหวังของเมื่อวาน
มาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้

อนาคตยังอีกไกล
ฝันไว้อย่างไรขอให้ไปให้ถึง
ในยามท้อยังมีเราอีกคนหนึ่ง
เราคนนี้ซึ่งคอยให้กำลังใจ

"อยากชนะ" ก็ต้อง "สู้"
"อยากรู้" ก็ต้อง "อ่าน"
"อยากมีเงิน" ก็ต้อง "ทำงาน"
"อยากมีกันและกัน" ก็ต้อง "จริงใจ"

ความจริงของคนๆหนึ่ง
ไม่ใช่ความจริงของคนทั้งหมด