คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

ชีวิตที่ผ่านมาคือ "ครู"
ชีวิตที่เหลืออยู่คือ "โอกาส"

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

ถ้าอายครู ก็จะไม่ รู้วิชา
อายภรรยา ก็จะ ไม่่มีบุตร
 ถ้าได้ครู มาเป็นคู่ สับปะยุทธ
ก็จะได้ ทั้งบุตร และวิชา 

อันคำคมลมชายนั้นร้ายสุด
ชอบเยื้องหยุดใจหญิงให้พิงหา
ชอบพูดเกี้ยวเลี้ยวลุดฉุดเวลา
ดั่งอาชาคึกคะนองลำพองตน

มองปัญหา
ให้เหมือนกับ "เม็ดทราย"
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่ทรายก็เล็กแค่ "นิดเดียว"

จะดูม้า ดูช้าง ดูห่างไว้
ถ้าดูใกล้ อาจถูกถีบ กระเด็นหงาย
แต่ดูนาง ให้ดูใกล้ ชิดติดกาย
ถ้ากอดได้ คลำได้ สบายเอย

"ผู้หญิงสวย" สมัยนี้หาไม่ยาก
แต่ผู้หญิงที่ "ยอมทนลำบาก"
สมัยนี้ หายากกว่าเยอะ

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

หากเดินตามรอยเท้าคนอื่น
ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง

จงยิ้มรับ กับผูู้ที่ มาติดต่อ
อย่าหน้างอ ตวาดใส่ ไล่แขกหนี
จงพูดจา ถามไถ่ ด้วยไมตรี
ไม่ต้องมี บาทเบี้ย เสียศักดา