คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ชายกี่คนรู้คิดรับผิดชอบ
เกียรติเป็นกรอบกั้นตนพ้นมัวหมอง
แม้เขาคือคนหนึ่งที่พึงปอง
เธอก็ต้องมีความหมายในสายตา

มีโอกาสมากมาย
ที่จะเจอคนที่ "เรารัก"
แต่คงไม่มีโอกาสมากนัก
ที่จะเจอคนที่ "รักเรา"

ลูกธนูที่ถูกปล่อยจากหน้าไม้
อันตรายน้อยกว่าหอกที่แทงมา
จากข้างหลัง

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลังมาเองเหมือนสายฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดินฯ

คนที่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง
คือคนที่เดินทางไปได้ไกลที่สุด

กำเอาขี้ ดีกว่า กำเอาตด
กลิ่นเหม็นหมด ก็ยังมี ขี้หลงหลือ
ประโยชน์ขี้ มีมาก หลากเหลือเฟือ
กำตดเหลือ มือเปล่า ไม่เข้าที

อุปสรรคแค่ไหน ก็ไม่หวั่น
คืนและวันจะโหดร้าย สักเพียงไหน
ร้อยและพัน ปัญหาจะฝ่าไป
เพียงมีเธอ ยิ้มให้ ที่ปลายทาง

จงทำตาม ที่ฉันสอน ไปก่อนเถิด
อย่าเตลิด ไปตาม ฉันทำอยู่
ฉันสอนตาม คำสั่งสอน บรมครู
ฉันทำอยู่ คุกถาม ความจนรอ

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น