คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

โลกมีไว้ให้เหยียบ
ไม่ได้มีไว้ให้แบก 

จงจำไว้ชายใดมาพูดเกี้ยว
อย่าเพิ่งเกรี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม
เมื่อไม่รักก็อย่าตอบให้ชอบความ
ให้มันตามพอมันเหนื่อยเดี๋ยวเฉื่อยเอง

ปัญหามีไว้ให้แก้
ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม

แม่น้ำคุ้งคดเคี้ยวก็ควรจร
ไม้ที่คดเข้าทำศรก็เชื่อได้
เหล็กที่คดทำเคียวเกี่ยวข้าวได้
อันคนคดนี้เห็นไม่ต้องการงาน

การนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดไปกรีดหิน
แม้องค์ปฎิมายังราคิน
มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทาฯ

ถ้ารวมกัน แล้วสบาย ให้รวมเถิด
แต่ถ้าเกิด รวมกัน แล้วเสียหาย
หรือรวมกัน แล้วไม่ ทำอะไร
แยกกันไป ดีกว่า มารวมกัน 

ประสานงาน ติดต่อ ตั้งแต่ต้น
ประสานคน ผูกใจไว้ ไม่ให้หนี
ประสานกิจ ร่วมทำงาน กันด้วยดี 
ทั้งสามนี้ ประสานกัน งานเสร็จเอย 

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
ถึงเจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย
เจ็บเจียรตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจฯ

เมื่อแก่เฒ่าหมายเจ้าเฝ้ารับใช้
เมื่อยามไข้หมายเจ้าเฝ้ารักษา
เมื่อยามถึงวันตายวายชีวา
หวังลูกช่วยปิดตาเมื่อสิ้นใจฯ