คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

คิดอะไร ไม่สนิท เท่าคิดถึง
มันซาบซึ้ง ตรึงใจ หาใดเหมือน
ภาพก่อนเก่า คราวหลัง ยังติดเตือน
คิดยิ่งเหมือน เราใกล้ชิด สนิทกัน

หากเหนื่อยหนัก ก็พักเสีย
หายอ่อนเพลีย แล้วสู้ใหม่
มาต่อเติม เพิ่มถ่านไฟ
จงสุมใส่  ให้ลุกโชน

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย

ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า
อย่าปล่อยเวลาทิ้งไปวันๆ

อยู่คนเดียว เปลี่ยวกาย ไม่สนุก
ถ้าอยู่สอง ครองทุกข์ แต่สุขสันต์
เที่ยวคนเดียว หงอยเหงา เศร้าทั้งวัน
นวดให้กัน ปวดหาย สบายตัว

เมื่อยังหนุ่ม ยังพอมี ดีร้อยเท่า
พอย่างเข้า วัยชรา น่าใจหาย
ดีห่างเหิน เมินหมาง หนีห่างกาย
เหลือสุดท้าย เพียงดีหู อยู่ดีเดียว

หากเดินตามรอยเท้าคนอื่น
ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง

ถ้าพูดดี ก็จะมี ศรีที่ปาก
หากพูดมาก ปากก็อาจ จะมีสี
ปลาหมอตาย เพราะปากตน พ่นวารี
มนุษย์นี้ ตายเพราะปาก อยากกวนตีน