คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

คนจัญไร ส้วมมี ขี้เรี่ยราด
คนฉลาด ถ่ายแล้ว ล้างขัดถู
คนมักง่าย ทิ้งขยะ ลงในคู
คนเป็นครู ต้องฝึกสอน คนอ่อนเยาว์ 

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

เกิดเป็นคน ต้องทน ให้เขาด่า
จะทำดี หรือทำบ้า มันด่าหมด
ทำดีดี มันก็ด่า ว่าไม่คด
ทำเลี้ยวลด มันก็ด่า ว่าไม่ตรง

อันนารี มีค่า ที่ความสาว
ถ้ามีคาว โลกีย์ ที่มัวหมอง
จะไม่มี ชายดีใด ที่หมายปอง 
ต้องเป็นของ ให้ชายแห่ จนแก่ตาย

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
ถึงเจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย
เจ็บเจียรตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจฯ

หากวันนี้ คุณยังไม่ "รวยพอ"
ลองหมุนคอ ไปดูเด็ก ที่ "ขอทาน"
หากยังบ่น ไม่สวยหล่อ ทรมาน
ให้มองดู "คนพิการ" ที่คลานเดิน

แม้ไม่ได้ทุกอย่างที่หวังไว้
ก็มั่นใจในคุณค่ามหาศาล
หนึ่งส่วนจากเศษฝันเมื่อวันวาน
อาจสร้างงานเกียรติยศปรากฎไกล

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียกว่าผีสิง
เพราะพูดผิดทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่งนำตัว กลั้วอบาย

อันกำเนิดเกิดมาในสากล
ใครจะพ้นมรณาก็หาไม่
จงระงับดับความอาลัย
ถึงโศกไปใช่ที่จะเป็นมาฯ