คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย

อ่านหนังสือออก สำคัญ
อ่านเหตุการณ์ออก สำคัญกว่า
อ่านคนอื่นออก สำคัญยิ่ง
อ่านตนเองออก สำคัญที่สุด

แม้ยากจน ข้นแค้น แสนสาหัส
เป็นจรจัด ขอเขากิน สิ้นศักดิ์ศรี
ถ้ามือตีน ยังอยู่ คู่ชีวี
ยังจะมี โอกาสฟื้น ทรัพย์คืนมา 

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

เป็นคนดี เป็นได้ ง่ายนักหนา
เพียงรักษา ศีลห้า เป็นนิจศีล
เป็นคนชั่ว ต้องออกแรง ยื้อแย่งกิน
ทำผิดศีล เสี่ยงตาย ได้คุกนอน

อยากมีสุข ดับทุกข์ใจ ให้ได้ก่อน
เลิกอาวรณ์ รูปรสกลิ่น สัมผัสเสียง
ดับอารมณ์ ข่มใจ ไม่ลำเอียง
จะสุขเที่ยง แท้จริง อิงนิพพาน

เมื่อยังหนุ่ม สาวรุมรัก มากนักหนา
พอชรา สาวเมินหน้า ไม่มาสน
จะแจกเงิน ก็ไม่มี พี่มันจน
ต้องจำทน รับจ้างยาย ขายข้าวแกง

อย่าเก็บอดีตมาทําร้ายตัวเอง
แต่จงหัดที่จะเรืยนรุ้จากมัน

ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า
อย่าปล่อยเวลาทิ้งไปวันๆ