คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

จงยิ้มรับ กับผูู้ที่ มาติดต่อ
อย่าหน้างอ ตวาดใส่ ไล่แขกหนี
จงพูดจา ถามไถ่ ด้วยไมตรี
ไม่ต้องมี บาทเบี้ย เสียศักดา

อันคำคมลมชายนั้นร้ายสุด
ชอบเยื้องหยุดใจหญิงให้พิงหา
ชอบพูดเกี้ยวเลี้ยวลุดฉุดเวลา
ดั่งอาชาคึกคะนองลำพองตน

ถ้าบังเอิญคุณเดินไปพบ
กับคำว่า “เซง” ก่ะชีวิต
ให้ลองคิดว่า “ช่างมัน”
เพราะเดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ก่อนที่เธอจะทอดกายให้ชายชิด
ผ่านการคิดใคร่ครวญถี่ถ้วนไหม
หรือเป็นเพียงเพราะเธอก็เผลอใจ
เมื่อความใคร่คุคลั่งลืมยั้งมัน

ก่อนเธอเคลิ้มเธอคล้อยถ้อยคำรัก
ควรตระหนักนิยามความแปรผัน
นิยายรักหวานล้ำเขารำพัน
อาจไม่ทันถึงปีที่จบลง

คิดดูเถิดถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตนรีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอยฯ

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

และอย่าหวังว่านั้นสร้างพันธะ
อย่าคิดนะเสน่ห์เธฮเขาเผลอหลง
สัญชาติเสือเหลือวิสัยให้ซื่อตรง
แล้วก็คงออกลายเมื่อปลายมือ