คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

คนโง่
มักเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย
แต่คนฉลาด
ท่องเที่ยวเพื่อหาความรู้

ต้องกินปลา เป็นหลัก กินผักด้วย
แล้วกินกล้วย น้ำว้า เป็นของว่าง
ในหนึ่งวัน ห้าพัน ก้าวเดินทาง
อยู่ไม่ห่าง คุยหนุ่มสาว ทุกเช้าเย็น

เมื่อยังหนุ่ม สาวรุมรัก มากนักหนา
พอชรา สาวเมินหน้า ไม่มาสน
จะแจกเงิน ก็ไม่มี พี่มันจน
ต้องจำทน รับจ้างยาย ขายข้าวแกง

จงอยู่เพื่อ สรรค์สร้าง
จงอยู่อย่าง สร้างสรรค์
จงอยู่เพื่อ แบ่งปัน
จงอย่าหวั่น ไม่ผันแปร

จะสูงจะต่ำอยุ่ที่เราทําตัว
 จะดีจะชั่วอยุ่ที่ตัวเราทํา

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย

อันนารีรูปงามทรามสวาท
ถ้าแม้ไร้มารยาทอันงามสม
คงไม่มีชายใดจะอบรม
มีแต่ชมเพื่อพลางแล้วร้างไป

ถ้าคิดว่า "ยังไหว" จง "อย่าหยุด"
แต่ถ้ารู้ว่า "มันถึงที่สุด" ก็ "อย่าฝืน"

อันคำคมลมชายนั้นร้ายสุด
ชอบเยื้องหยุดใจหญิงให้พิงหา
ชอบพูดเกี้ยวเลี้ยวลุดฉุดเวลา
ดั่งอาชาคึกคะนองลำพองตน