คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

พบ ต้อง พราก
จาก ต้อง จำ
ทาน ต้อง ทำ
ธรรม ต้อง มี

มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนานฯ

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา

ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว

ชีวิตที่ผ่านมาคือ "ครู"
ชีวิตที่เหลืออยู่คือ "โอกาส"

มันก็ดี หากมีคู่ อยู่เคียงข้าง
ลดรอยด่าง หัวใจ หายสลัว
หากกงจักร ลักเข้าไป ใส่ในตัว
จิตดอกบัว คงชอกช้ำ ระกำใจ

เป็นคนดี เป็นได้ ง่ายนักหนา
เพียงรักษา ศีลห้า เป็นนิจศีล
เป็นคนชั่ว ต้องออกแรง ยื้อแย่งกิน
ทำผิดศีล เสี่ยงตาย ได้คุกนอน

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา