คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

จะดูม้า ดูช้าง ดูห่างไว้
ถ้าดูใกล้ อาจถูกถีบ กระเด็นหงาย
แต่ดูนาง ให้ดูใกล้ ชิดติดกาย
ถ้ากอดได้ คลำได้ สบายเอย

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

อ่านหนังสือออก สำคัญ
อ่านเหตุการณ์ออก สำคัญกว่า
อ่านคนอื่นออก สำคัญยิ่ง
อ่านตนเองออก สำคัญที่สุด

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ

เราไม่มีสิทธิ์ห้าม
สิ่งที่คนอื่นคิด
แต่เรามีสิทธิ์ใช้ชีวิต 
ในแบบของเรา

ฟ้าจะงาม น้ำจะใส ไฟจะแจ้ง
ทุกหนแห่ง จะงามงด สวยสดใส
โลกของเรา จะน่าอยู่ ตลอดไป
ถ้าร่วมใจ รักษา ฟ้าน้ำดิน

สูบบุหรี่ ปอดหาย ตายผ่อนส่ง
ดื่มเหล้าลง ตับแข็ง แรงหดหาย
กินยาบ้า สมองฝ่อ รอความตาย
แต่ทำไม คนจึงทำ หมาขำคน