คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มองปัญหา
ให้เหมือนกับ "เม็ดทราย"
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่ทรายก็เล็กแค่ "นิดเดียว"

โกรธกันนั้น ไม่ดี มีเจ็บปวด
เพราะความโกรธ แผดเผา ให้เศร้าหมอง
โกรธครั้งใด หน้าตา ไม่น่ามอง
เคยผุดผ่อง ก็พลันเปลี่ยน เป็นยักษ์มาร

ถ้าพูดดี ก็จะมี ศรีที่ปาก
หากพูดมาก ปากก็อาจ จะมีสี
ปลาหมอตาย เพราะปากตน พ่นวารี
มนุษย์นี้ ตายเพราะปาก อยากกวนตีน

ถ้าคิดว่า "ยังไหว" จง "อย่าหยุด"
แต่ถ้ารู้ว่า "มันถึงที่สุด" ก็ "อย่าฝืน"

ถึงจะรวยล้นฟ้า
ถึงจะจนติดดิน
ถึงจะมีแค่พอกิน
สุดท้ายก็แดดิ้นบนพื้นปฐพี

ถ้าผัวดี เมียดี นั้นดีแน่
ถ้าเมียดี ผัวแย่ พอแก้ไข 
ถ้าผัวแย่ เมียดี มีทางไป 
ถ้าเมียแย่ ผัวไม่เอาไหน ไปคนละทาง

มองทุกข์สุข ก็จงจ้อง มองให้ดี
มองว่าเป็น อย่างที่ คนเราหวัง
มองว่าเป็น ตามปัจจัย ให้ระวัง
มองจริงจัง ก็จักเห็น เป็นธรรมดา

ทางข้างหน้าลางเลือนเหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้
ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ