คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

อันว่าความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลังมาเองเหมือนสายฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดินฯ

คนจัญไร ส้วมมี ขี้เรี่ยราด
คนฉลาด ถ่ายแล้ว ล้างขัดถู
คนมักง่าย ทิ้งขยะ ลงในคู
คนเป็นครู ต้องฝึกสอน คนอ่อนเยาว์ 

ถ้ารอให้ ตัวดีก่อน ค่อยสอนเขา
ชาตินี้เจ้า คงสอน ใครไม่ได้
ปุถุชน ความชั่วดี มีทุกราย
จะสอนใคร ต้องสอนก่อน เข้านอนโลง

กำเอาขี้ ดีกว่า กำเอาตด
กลิ่นเหม็นหมด ก็ยังมี ขี้หลงหลือ
ประโยชน์ขี้ มีมาก หลากเหลือเฟือ
กำตดเหลือ มือเปล่า ไม่เข้าที

อย่าเสียใจที่เขา " ทิ้งเราไป "
แต่จงดีใจที่เราได้ " หัวใจ " 
เรากลับคืนมา

เป็นผู้ชาย พายเรือ เหลือลำบาก
เรือก็มาก เฉียดชนกัน นึกหวั่นไหว
แต่ความอยาก ได้คู่ครอง ที่ต้องใจ
เหนื่อยเพียงใด ต้องไม่ท้อ เรื่องถ่อพาย 

คนรักเมีย กลัวเมีย มักเสียเพื่อน 
คนรักเพื่อน มักเสีย การเมียผัว
คนฉลาด ปราชญ์เปรื่อง เรื่องครอบครัว
ต้องวางตัว ให้ถูกกาล ถูกเรื่องราว

จงยิ้มรับ กับผูู้ที่ มาติดต่อ
อย่าหน้างอ ตวาดใส่ ไล่แขกหนี
จงพูดจา ถามไถ่ ด้วยไมตรี
ไม่ต้องมี บาทเบี้ย เสียศักดา

ยิ้มให้กัน วันละนิด จิตแจ่มใส
ยิ้มช่วยให้ เริงรื่น ชื่นหรรษา
ยิ้มช่วยให้ ใกล้ชิด ติดตรึงตา
ยิ้มเสริมค่า หุ่นขี้เหร่ ให้เท่ห์งาม