คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

อันรสปากหากหวานก็หวานเด็ด
บรเพ็ดก็ไท่ทากเท่าปากขม
มีดว่าคมก็ไม่คมเท่าปากคม
รสหวานขมคมไม่มากเหมือนปากคนฯ

ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง
สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย
อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย
โหยละห้อยเสียกาลและเวลา

คนจนยอมเสียเวลา 
เพื่อประหยัดเงิน
คนรวยยอมเสียเงิน 
เพื่อประหยัดเวลา

จงอยู่เพื่อ สรรค์สร้าง
จงอยู่อย่าง สร้างสรรค์
จงอยู่เพื่อ แบ่งปัน
จงอย่าหวั่น ไม่ผันแปร

ถึงจะรวยล้นฟ้า
ถึงจะจนติดดิน
ถึงจะมีแค่พอกิน
สุดท้ายก็แดดิ้นบนพื้นปฐพี

แม้นเราริษยากันและกัน
ไม่ช้าพลันก็จะพากันฉิบหาย
ระวังการยุยงส่งร้าย
นั่นแหละเครื่องทำลายสามัคคีฯ

และอย่าหวังว่านั้นสร้างพันธะ
อย่าคิดนะเสน่ห์เธฮเขาเผลอหลง
สัญชาติเสือเหลือวิสัยให้ซื่อตรง
แล้วก็คงออกลายเมื่อปลายมือ

มองอะไร มองให้เห็น เป็นครูสอน
มองไม้ขอน หรือมองคน มองค้นหา
มองเห็นความ เสมอกัน มีปัญญา
มองเห็นว่า ล้วนมีพิษ: อนิจจัง

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
อย่ายึดติดถือติด