คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

อย่าเก็บอดีตมาทําร้ายตัวเอง
แต่จงหัดที่จะเรืยนรุ้จากมัน

อย่าใช้ ร่างกาย เพื่อแลก รักมา
มัน ไม่คุ้มค่า กับ สิ่งที่เสียไป
แต่ จงใช้  หัวใจ เพื่อแลกใจ
อย่างน้อยๆ ก็แค่เสียใจ 
ถึงแม้ไม่ได้อะไรมา

ทำตัวเป็นไม่รู้อะไรซะบ้าง
ก็จะมีโอกาสได้รู้อะไรอีกเยอะ
หากทำเป็นรู้ไปหมด
อาจจะไม่ได้รู้อะไรอีกเลย

หากเดินตามรอยเท้าคนอื่น
ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง

ทุกข์กายนั้น พออยู่ได้ ไม่แตกดับ
ยังพอรับ หลบลี้ หลีกหนีได้
ปัจจัยสี่ มีพร้อมแล้ว อยู่สบาย
แต่ทุกข์ใจ สุดจะลี้ หลีกหนีเอย

ถ้าอายครู ก็จะไม่ รู้วิชา
อายภรรยา ก็จะ ไม่่มีบุตร
 ถ้าได้ครู มาเป็นคู่ สับปะยุทธ
ก็จะได้ ทั้งบุตร และวิชา 

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

อันรสปากหากหวานก็หวานเด็ด
บรเพ็ดก็ไท่ทากเท่าปากขม
มีดว่าคมก็ไม่คมเท่าปากคม
รสหวานขมคมไม่มากเหมือนปากคนฯ