กลอนน้อยใจ

หากวันใดที่เทอต้องเสียใจ จะมีใครอีกคนเสียใจกว่า
หากวันใดที่เทอมีน้ำตา คิดถึงคนคนนี้ ที่รักเทอ

จะไม่ลืมว่าเราเคยรักกัน
จะไม่จำว่าเธอทิ้งฉันไป
สิ่งดี ดี ยังมีในหัวใจ
ไม่มีใครแทนที่เธอ

รักไม่ใช่การครอบครอง แต่ไม่มีใครหรอกที่จะ
ไม่อยากเป็นเจ้าของคนที่เรารัก

ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา แต่คิดถึงทุกเวลาที่หายใจ

ถึงแม้เราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ไ­ด้
ก็จงทำอนาคตให้ดี เพื่อไม่ให้ซ้ำรอยอดีต

ฉันไม่ได้เป็นที่คนเสียน้ำตาให้กับใครง่ายๆ
เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันร้องไห้ได้ฉันรักเธอมากไช่ไม่

คนคนนึง กำลังหาแฟน
แต่อีกสองคนกำลังหาเงินส่งเราเรียน

ก็เป็นแค่คนธรรมดาที่ รักเธอ
จะเอาอะไรไปสู้กับคนเลิศเลอที่ เธอรัก

ผิดที่เวลา แต่เจ็บที่เรา

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

บางทีการ "เดินไปข้างหน้า"
แล้วรู้สึก "เหงา"
มันอาจจะดีกว่า "กลับไปทางเก่า"
แล้วรู้สึก "เจ็บ"

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

ผู้ชายไม่ได้ฉลาดเสมอไป
แต่เป็นเพราะผู้หญิงต่างหากที่แกล้งโง่

"ระยะห่าง" ของคนที่ "หมดใจ"
คือ "ระยะทำใจ" ของคนที่ "ยังรัก"

คนโง่..เลือกคนที่ตนรัก
คนฉลาดเลือกคนที่รักตน

ความรัก-เปรียบเสมือนโคล่ากระป๋อง
เปิดใหม่ ๆ ก็ซาบซ่า นาน ๆ ไปจึงรู้ว่าจืดชืด

ความรัก" คือการห่วงใยใครสักคน
แม้ในขณะที่คุณยังโกรธอยู่

ในที่ๆ มีแต่ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี "ความเหงา" ทุกครั้งไป
เพราะในที่ๆ มี "คนอยู่มากมาย"
ก็เกิด "ความเหงา" ได้ เช่นกัน