กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

เมื่อก่อนเราเคยกอดอหยอกล้อเล่น
กลับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยนะเพื่อน
ภาพเก่าๆแห่งความหลังคอยย้ำเตือน
เธอลืมเลือนมันไปแล้วหรือไร

เรายังเหมือนเดิมอยู่นะ
แต่รู้สึกว่าเธอนั้นเปลี่ยนไปมาก
ไม่เหมือนวันแรกที่เรารู้จัก
ความเป็นเพื่อนความรักคงจืดจาง

อย่าไปมองดูเวลาที่เขามา
อย่าไปรับฟังที่คนเขาพูดกัน
อย่าไปนึกอย่าคิดไปเองว่าเขายังสำคัญ
อย่าไปฝันว่าเขาจะกลับมา

คนไม่รักจะยื้อทำไม ให้เสียเวลา

ทุกวันนี้เธอคิดถึงคนอื่นได้
แต่ทำไมเธอไม่เคยคิดถึงฉัน
หรือเป็นเพราะระยะทางที่ห่างกัน
ทำให้ฉันต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย

ในบางครั้งทำเท่าไหร่ก็เหมือนเก่า
ไม่เคยเห็นค่าของเราเลยใช่ไหม
ในบางครั้งนานวันเข้าก็น้อยใจ
แต่ทำได้แค่เก็บไว้เท่านั้นเอง

ที่บอกว่ารัก ใช่ฉันคนเดียวหรือป่าว