กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

เห็นเธอออนฉันเลยออนคุยเป็นเพื่อน
กลับแชเชือนเฉื่อยชาในครานี้
หลงฮิห้าบ้าเม้นต์บ้านารี
ใครคนนี้กลับถูกลืมเหมือนจงใจ

ในความรัก ถ้ายังก็ไม่มั่นใจ อย่าเพิ่งไปมีความรัก
เพราะจะทำให้ เราไม่รู้จัก ว่า ความรัก คือ อะไร

เธอไม่ต้องคิดถึงฉันเลยก็ได้
ไม่ต้องห่วงฉันเป็นไงไม่ต้องสน
หรือว่าเธอไม่คิดที่จะทน
เธอไม่สนไม่เป็นไรฉันอยู่ได้..คนเดียว

ฉันคนนี้ เป็นเพียงคน ธรรมดา
มันไม่ใช่ เทวดา จากฟ้าไหน
ฉันคนนี้ ก็เป็นคน มีหัวใจ
แล้วใยเธอ ไม่สนใจ มาดูแล

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย

บางครั้งการเป็นตัวจริงก็ไม่ได้มีความสุขมากเท่าไหร่
หากคนรักมองเรา ไร้ตัวตน

คงไม่หวังจะให้เธอมาเป็นห่วง
เราเป็นได้แค่คู่ควงที่เธอเบื่อ
ที่ผ่านมามอบรักให้อย่างเหลือเฟือ
ที่อยู่ได้เพราะความเชื่อเท่านั้นเอง

ทำอะไรฉันถูก ตลอด ๆ
แต่ทำไมเวลาทำอะไรให้เทอ ฉันผิดตลอด