กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คงไม่หวังจะให้เธอมาเป็นห่วง
เราเป็นได้แค่คู่ควงที่เธอเบื่อ
ที่ผ่านมามอบรักให้อย่างเหลือเฟือ
ที่อยู่ได้เพราะความเชื่อเท่านั้นเอง

อย่าดูถูกตัวฉันมากจะได้ไหม
ตอนแรกๆ ทำไมเธอบอกรักฉัน
มาวันนี้เธอไม่ค่อยแลเหลียวกัน
เธอเห็นฉันนั้นเป็นตัวอะไร

ที่บอกว่ารัก ใช่ฉันคนเดียวหรือป่าว

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

ในความรัก ถ้ายังก็ไม่มั่นใจ อย่าเพิ่งไปมีความรัก
เพราะจะทำให้ เราไม่รู้จัก ว่า ความรัก คือ อะไร

ตอนแรกๆ เธอบอกรักกันนักหนา
แต่เวลากลับทำให้เธอแปรเปลี่ยน
จะจดจำทุกเรื่องราวเป็นบทเรียน
เลยต้องเนียนเก็บซ่อนความน้อยใจ

ทิ้งฉันไว้อยู่ในห้องอย่างเดียวดาย
เธอออกไปทำอะไรฉันไม่รู้
ฉันเจ็บไข้ไม่สบายไม่เคยดู
แค่นี้ฉันนั้นก็รู้หัวใจเธอ

กูไม่ใช่ ทหาร ที่จะอดทน กับมึง