กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ในที่ ที่มีแต่ ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี ความเหงา เสมอไป
เพราะในที่ ที่มี คนมากมาย
ก็มี ความเหงา ได้ เช่นกัน

อย่าให้ความหวังกับฉัน
ทั้งๆที่เธอก็ยังมีเขา

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร

ทำไม…
คนดีหายากนัก?
เพราะคนส่วนมากพยายามหา
แต่ไม่ได้พยายามที่จะเป็น

ทำอะไรเพื่อนเคยรอเราบ้างไหม
แล้วจะให้เราไว้ใจนายอีกหรือ
ทั้งที่เราทำสิ่งดีนิสัยซื่อ
เพื่อนก็ยังเชื่อคำลือเรื่องร้ายเรา

จะมีแฟน ไม่มีแฟน สุดท้ายมันก่อต้องตายกันทุกคน

ไม่เคยคิดจะชวนเราเข้ากลุ่มเลย
โอ้เพื่อนเอ๋ยยังเห็นเราอยู่ใช่ไหม
เริ่มสังเกตุว่าช่วงนี้เพื่อนเปลี่ยนไป
เหมือนว่าใครมาทำให้เธอเปลี่ยนแปลง