กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เคยรู้สึกมั้ยย
คำว่า เ ป็ น ห่ ว ง น ะ
คำสั้นๆ แต่มันทำให้คนที่ได้ฟัง มันรู้สึกดี โคตรนานน

คนโง่..เลือกคนที่ตนรัก
คนฉลาดเลือกคนที่รักตน

ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะไกลกัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร

การกระทำเธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
มักไม่ให้เรารู้ว่าเธอไปไหน
ปล่อยให้เราคิดไปเองอยู่ในใจ
เหมือนตัวเราไร้ความหมายสำหรับเธอ

นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม

ในวันที่ท้อแท้และเหงาใจ
หวังแค่ใครสักคนเสริมเติมแรงให้
มาปลอบซับน้ำตาที่เอ่อไหล
แค่ห่วงใยอยู่ไกลๆก็ยังดี

จริงอยู่ ทุกคนเปลี่ยนตามเวลา
แต่ความรักของฉันมีค่า ไม่เปลี่ยนตามเวลาหรือสิ่งไหน
อาจไม่ดีเลิศเลอ มีข้อเสีย เหมือนคนทั่วไป
หัวเราะ ร้องไห้ เจ็บได้ เสียใจเป็น

ความรัก-เปรียบเสมือนโคล่ากระป๋อง
เปิดใหม่ ๆ ก็ซาบซ่า นาน ๆ ไปจึงรู้ว่าจืดชืด

ยังรับรู้อยู่หรือเปล่า
คนที่คอย เขาจะปวดร้าวไหม
คงเที่ยวยิบยื่น ความหวานให้ใคร
คนข้างหลังยังมีอยู่ไหม ยังหลงระรื่นชื่นใครอยู่หนอ