กลอนน้อยใจน่าสนใจ

จะมาถามว่าฉันเป็นไงบ้าง
ยามว่างๆ ช่วยโทรมาจะได้ไหม
เพราะตอนนี้ฉันอ้างว้างสุดหัวใจ
อยู่ที่ไหนก็เหมือนไม่มีเธอ

ในความรัก ถ้ายังก็ไม่มั่นใจ อย่าเพิ่งไปมีความรัก
เพราะจะทำให้ เราไม่รู้จัก ว่า ความรัก คือ อะไร

มีหยดน้ำ อยู่หยดหนึ่ง
มันได้ซึม ออกจากใน ความรู้สึก
ปนความเจ็บ ที่ไว้ใจ ในส่วนลึก
มันคือหยด น้ำตา ของฉันใช่รึป่าว

ที่เธอทิ้งไปฉันไม่เจ๊บมากหรอกแค่เกือบตายเท่านั้นเอง

เสียงที่ไพเราะที่สุดสำหรับฉัน
ไม่ใช่เสียงไมเคิล แจ๊คสันคนโก้
ไม่ใช่เสียงเบิร์ดหรือเสก โลโซ
แต่เป็นเสียงเซย์ฮัลโหลจากเธอ

ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน

ฉันคนนี้ แค่อยากถูก เอาใจใส่
ไม่ต้องการ ที่จะเจอ กับรักแท้
ที่พูดมา ฉันไม่ได้ มาตอแหล
ฉันก็แค่ บ่นเป็นกลอน ให้เธอฟัง

อย่าดูถูกตัวฉันมากจะได้ไหม
ตอนแรกๆ ทำไมเธอบอกรักฉัน
มาวันนี้เธอไม่ค่อยแลเหลียวกัน
เธอเห็นฉันนั้นเป็นตัวอะไร

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล