กลอนน้อยใจน่าสนใจ

อยากตะโกนเสียงดังให้เธอรู้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้สำคัญไหม
เธอไม่สนฉันก็เลยทนน้อยใจ
อยู่คนเดียวให้มันตายคงจะดี

เมื่อก่อนนั้นเคยมีเพื่อนอยู่ในใจ
แต่วันนี้เพื่อนเปลี่ยนไปถึงเพียงนี้
มีเรื่องไรอยู่ในใจช่วยบอกที
ฉันคนนี้บางครั้งก็น้อยใจเป็น

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล

ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน

คำว่า รัก เกิด จากคน 2 คน
และ คำว่า เลิก เกิดจากคน 2 ใจ

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

ฉันคนนี้ แค่อยากถูก เอาใจใส่
ไม่ต้องการ ที่จะเจอ กับรักแท้
ที่พูดมา ฉันไม่ได้ มาตอแหล
ฉันก็แค่ บ่นเป็นกลอน ให้เธอฟัง

ให้ความสำคัญ
กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ก่อนที่ "เวลา" จะพรากจากไป
"ใส่ใจ" คนที่อยู่ข้างๆกาย
ก่อนที่จะไม่มีใคร "อยู่ข้างๆเรา"

อย่าเลยคนดี
เมื่อเวลานี้ คนที่แสนดี ไม่มีแล้วในตัวฉัน
คงผิดที่ ผิดเวลา ที่จะมาเห็นคุณค่าในตัวกัน
กับความดีนาทีสุดท้ายนั้น ฉัน! คงไม่รู้สึกอะไร