กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

ฉันไม่ได้เป็นที่คนเสียน้ำตาให้กับใครง่ายๆ
เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันร้องไห้ได้ฉันรักเธอมากไช่ไม่

บางอย่างคนเราฝังใจไม่เท่ากัน
เทอเปนคนที่ทิ้งกันไป เทอคงลืมง่าย ไม่นานอย่างชั้น

เธอสนใจเรื่องเล่นเกมส์มากกว่าฉัน
คบเป็นแฟนไปวันๆ เท่านั้นหรือ
เดินไปไหนเธอไม่เคยคิดจับมือ
เราก็ซื่อไปรักเธอได้อย่างไร

ความรัก-เปรียบเสมือนโคล่ากระป๋อง
เปิดใหม่ ๆ ก็ซาบซ่า นาน ๆ ไปจึงรู้ว่าจืดชืด

ถ้าอยากได้รักแท้ ก้อต้อง เอา รักจิง ไปแลก

ลืมกันแล้วหรือ
ฉันก็คือ คนที่เคยห่วงหา
อยู่ๆเธอก็หายไปให้ไกลตา
ใจมันอ่อนล้าเกินกว่าจะทำใจ

คนไม่รักจะยื้อทำไม ให้เสียเวลา

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม