กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เวลาไม่ได้ช่วยให้รักกลับมาเป็นเหมือนเดิม

มึงกับกูผ่านกันมาเท่าไหร่แล้ว
มึงยังไม่รู้จิตใจกูอีกหรือ
เราสองคนช่วยกันสร้างมากับมือ
ด้วยความซื่อและไว้ใจตลอดมา

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย

คำว่า รัก เกิด จากคน 2 คน
และ คำว่า เลิก เกิดจากคน 2 ใจ

ที่เธอทิ้งไปฉันไม่เจ๊บมากหรอกแค่เกือบตายเท่านั้นเอง

หากเธอยังมีหัวใจข้างในนั้น
คงไร้ความรู้สึก
เธอจึงไม่เคยผูกพันกับใครล้ำลึก
เธอคงไม่เคยรู้สึกว่ารักใคร

ผิดที่เวลา แต่เจ็บที่เรา

ในเวลาที่เรา ผิดหวัง เราก็ยังคงมี ความหวัง ว่ามันจะต้องดีขึ้นได้
เจ็บใจที่สุด แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่ ร้องไห้ ออกมาแค่นั้น
ต่อให้เราเปนคนเข้มแข็งยังไง เราก่ทำได้แค่นี้ จิง ๆ

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป