กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ฉันคนนี้ เป็นเพียงคน ธรรมดา
มันไม่ใช่ เทวดา จากฟ้าไหน
ฉันคนนี้ ก็เป็นคน มีหัวใจ
แล้วใยเธอ ไม่สนใจ มาดูแล

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

ฉันก็เหมือนความเหงา ในเวลาที่เขา ทิ้งเธอ

หลายคำถาม เกี่ยวกับความรัก , มักจบลงด้วย ทำยังไงดี
และคำตอบที่ จริงที่สุด ก็คือ ทำใจ
รู้ว่า ยังทำไม่ได้ แต่ ไม่มีใคร ที่ ไม่ต้องทำ

คงไม่หวังจะให้เธอมาเป็นห่วง
เราเป็นได้แค่คู่ควงที่เธอเบื่อ
ที่ผ่านมามอบรักให้อย่างเหลือเฟือ
ที่อยู่ได้เพราะความเชื่อเท่านั้นเอง

ที่คบกับฉันเพราะว่ารัก
หรือ แค่ พัก เพราะ ไม่มีที่ไป

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

อย่าเลยคนดี
เมื่อเวลานี้ คนที่แสนดี ไม่มีแล้วในตัวฉัน
คงผิดที่ ผิดเวลา ที่จะมาเห็นคุณค่าในตัวกัน
กับความดีนาทีสุดท้ายนั้น ฉัน! คงไม่รู้สึกอะไร

ตอนแรกๆ เธอบอกรักกันนักหนา
แต่เวลากลับทำให้เธอแปรเปลี่ยน
จะจดจำทุกเรื่องราวเป็นบทเรียน
เลยต้องเนียนเก็บซ่อนความน้อยใจ