กลอนน้อยใจน่าสนใจ
พยายามยิ้มเวลาเจอ พยายามเลิกเพ้อ เพื่อไม่ให้ใจคิดถังเทอ
ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน
ก็เป็นแค่คนธรรมดาที่ รักเธอ
จะเอาอะไรไปสู้กับคนเลิศเลอที่ เธอรัก
ไม่ได้เจบที่ใครรักเธอ แต่เจ็บที่เธอรักใคร
เห็นเธอออนฉันเลยออนคุยเป็นเพื่อน
กลับแชเชือนเฉื่อยชาในครานี้
หลงฮิห้าบ้าเม้นต์บ้านารี
ใครคนนี้กลับถูกลืมเหมือนจงใจ
มีหยดน้ำ อยู่หยดหนึ่ง
มันได้ซึม ออกจากใน ความรู้สึก
ปนความเจ็บ ที่ไว้ใจ ในส่วนลึก
มันคือหยด น้ำตา ของฉันใช่รึป่าว
อย่าให้ความหวังกับฉัน
ทั้งๆที่เธอก็ยังมีเขา
พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร
ความรัก เริ่มจะหมดไป เพราะ ความ ไว้ใจ ใกล้จะหมดลง