กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ลืมกันแล้วหรือ
ฉันก็คือ คนที่เคยห่วงหา
อยู่ๆเธอก็หายไปให้ไกลตา
ใจมันอ่อนล้าเกินกว่าจะทำใจ

ไม่มีเธอคิดว่าฉันคงอยู่ได้
ไม่มีใครจะปรับตัวไม่ให้เหงา
เราต้องยืนอยู่ได้ด้วยตัวเรา
ไม่มีเขายังไงเราก็ไม่ตาย

การเริ่มต้นใหม่ ไม่ได้ลบล้างเรื่องเก่า
แต่เพื่อจะสร้าง ประวัติศาสตร์ ให้มันดีกว่าเก่าเท่านั้นเอง

เหนื่อยที่จะพูดกับคำว่า รัก ก
เพราะ พูดไป มึงก้อไม่ออยากฟัง

เวลาไม่ได้ช่วยให้รักกลับมาเป็นเหมือนเดิม

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

คนไม่รักจะยื้อทำไม ให้เสียเวลา

ไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราแล้วหรือเพื่อน
ตอนเจอหน้าทำไมชอบเบือหน้าหนี
เจอเพื่อนใหม่ลืมเพื่อนเก่าแล้วหรือนี่
เพื่อนแสนดีคนนี้น้อยใจจัง

การกระทำเธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
มักไม่ให้เรารู้ว่าเธอไปไหน
ปล่อยให้เราคิดไปเองอยู่ในใจ
เหมือนตัวเราไร้ความหมายสำหรับเธอ