กลอนน้อยใจน่าสนใจ
อยากตะโกนเสียงดังให้เธอรู้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้สำคัญไหม
เธอไม่สนฉันก็เลยทนน้อยใจ
อยู่คนเดียวให้มันตายคงจะดี
เมื่อก่อนเราเคยกอดอหยอกล้อเล่น
กลับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยนะเพื่อน
ภาพเก่าๆแห่งความหลังคอยย้ำเตือน
เธอลืมเลือนมันไปแล้วหรือไร
ยังรับรู้อยู่หรือเปล่า
คนที่คอย เขาจะปวดร้าวไหม
คงเที่ยวยิบยื่น ความหวานให้ใคร
คนข้างหลังยังมีอยู่ไหม ยังหลงระรื่นชื่นใครอยู่หนอ
เคยซี้กันมาเนิ่นนานจำได้ไหม
หรือว่าเธอเจอเพื่อนใหม่เลยลืมฉัน
เธอยังอยู่ในใจเราแม้เนิ่นนาน
วันคืนผ่านความเป็นเพื่อนไม่เลือนลาง
พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร
ในที่ๆ มีแต่ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี "ความเหงา" ทุกครั้งไป
เพราะในที่ๆ มี "คนอยู่มากมาย"
ก็เกิด "ความเหงา" ได้ เช่นกัน
ผิดที่เวลา แต่เจ็บที่เรา
บางสิ่งหมดค่าไม่นานก็ ลืมมันไป
บางคนหมดใจลืมยังไง ก็ลืมไม่ลง
ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน