กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ยอมรับได้ทุกอย่าง ที่เป็นเธอ
สิ่งไหนๆที่เจอ ไม่เคยบั่นทอนใจฉัน
แต่เธอรู้ไหม "การนอกกาย" คือสิ่งเดียวที่ทำร้ายกัน
มันเปลี่ยนความรู้สึกฉัน แค่กอดกันยังไม่อบอุ่นเหมือนเดิม

ในเวลาที่เรา ผิดหวัง เราก็ยังคงมี ความหวัง ว่ามันจะต้องดีขึ้นได้
เจ็บใจที่สุด แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่ ร้องไห้ ออกมาแค่นั้น
ต่อให้เราเปนคนเข้มแข็งยังไง เราก่ทำได้แค่นี้ จิง ๆ

ทำเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา แต่ว่ามารยาระดับตัวแม่
ทำเป็นสาวน้อยโดนรังแก ที่แท้ตอแหลระดับเทพ

ต่อให้เอาความดีมากลบ
หรือจะลบรอยเปื้อนน้ำตาในหัวใจ ให้จางหายไป
รอยหม่นสีเทา ปนรอยปวดร้าวที่เคยฝากไว้
แค่ความดีในนาทีสั้นๆ มันง่ายไป ขอโทษที

เธอไม่เคย โทรหา ก่อนนอนฝัน
กันและกัน ของเรา มันไม่มี
อยู่กับเพื่อน เธอก็ว่า ฉันไม่ดี
ฉันคนนี้ คงจะเลว ในสายตา

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

ไม่ได้เจบที่ใครรักเธอ แต่เจ็บที่เธอรักใคร

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป

ไม่ต้องโทรในเฟสไม่ต้องทัก
ฉันไม่อยากคุยกับเธอคนโกหก
ก็วันนั้นเธอทำไมแสนขี้งก
เธอโกหกว่ามีตังค์เต็มกระเป๋า