กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คนที่คบกันมาสบตาก็รู้แล้ว
เธอไม่เหลือวี่แววอย่างคนเคยรักกัน
เมื่อคนบางคนที่ทิ้งเธอไปในครั้งนั้น
เขาจะกลับเข้ามา จะหมดเวลาของเรา

มีเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา
เหมือนเกลือดี มี นิดหน่อย น้อยราคา
ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล

แค่มองหน้าเธอในวันนี้
ก็รู้แล้วว่าใจเธอไม่เหมือนเก่า
ลืมแล้วหรือคำว่าเพื่อนตายของเรา
หรือเธอเอาคำพูดนั้นไปให้ใคร

ในวันที่ท้อแท้และเหงาใจ
หวังแค่ใครสักคนเสริมเติมแรงให้
มาปลอบซับน้ำตาที่เอ่อไหล
แค่ห่วงใยอยู่ไกลๆก็ยังดี

เคยซี้กันมาเนิ่นนานจำได้ไหม
หรือว่าเธอเจอเพื่อนใหม่เลยลืมฉัน
เธอยังอยู่ในใจเราแม้เนิ่นนาน
วันคืนผ่านความเป็นเพื่อนไม่เลือนลาง

พยายามยิ้มเวลาเจอ พยายามเลิกเพ้อ เพื่อไม่ให้ใจคิดถังเทอ

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

ในบางครั้งทำเท่าไหร่ก็เหมือนเก่า
ไม่เคยเห็นค่าของเราเลยใช่ไหม
ในบางครั้งนานวันเข้าก็น้อยใจ
แต่ทำได้แค่เก็บไว้เท่านั้นเอง

ที่ คั่นหนังสือ ยังมีค่า
แต่ที่คั่นเวลา ไม่มีค่าอะไรเลย