กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เพื่อนคนนี้คงไม่ดีในสายตา
เธอเลยหาทางเพื่อตีตัวออกห่าง
แต่ยินดีเคียงข้างเธอยามอ้างว้าง
เพื่อนอย่างฉันมันแค่คนไม่สำคัญ

ในความรัก ถ้ายังก็ไม่มั่นใจ อย่าเพิ่งไปมีความรัก
เพราะจะทำให้ เราไม่รู้จัก ว่า ความรัก คือ อะไร

ไม่มีเธอคิดว่าฉันคงอยู่ได้
ไม่มีใครจะปรับตัวไม่ให้เหงา
เราต้องยืนอยู่ได้ด้วยตัวเรา
ไม่มีเขายังไงเราก็ไม่ตาย

อยากตะโกนเสียงดังให้เธอรู้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้สำคัญไหม
เธอไม่สนฉันก็เลยทนน้อยใจ
อยู่คนเดียวให้มันตายคงจะดี

มึงกับกูผ่านกันมาเท่าไหร่แล้ว
มึงยังไม่รู้จิตใจกูอีกหรือ
เราสองคนช่วยกันสร้างมากับมือ
ด้วยความซื่อและไว้ใจตลอดมา

เพื่อนเธอชวนไปเที่ยวไหนรีบทันที
แต่ฉันนี้ตัวเธอกลับไม่เคยสน
ลืมแล้วหรือว่ายังมีฉันอีกคน
ไม่รู้ฉันจะอดทนได้เท่าไร

ฉันก็เจ็บเป็นเหมือนกัน
อย่ามองเหมือนฉันแข็งแกร่งได้ไหม
ฉันแค่ผู้หญิงธรรมดาก็มีบ้างล่ะ ...น้อยใจ
ขอร้องได้ไหม...เลิกใส่ใจเขาเกินไปได้ไหมเธอ?

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"