กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

ในที่ๆ มีแต่ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี "ความเหงา" ทุกครั้งไป
เพราะในที่ๆ มี "คนอยู่มากมาย"
ก็เกิด "ความเหงา" ได้ เช่นกัน

บางคนยอมเจ็บเพื่อจะยื่อ
บางคนยอมซื่อบื่อเพื่อจะรักษา
บางคนยอมโง่เพื่อจะต่อเวลา
และบางคนก็ยอมเสียน้ำตา ดีกว่าเสียคนที่รักไป

ใช้เวลา รัก มันง่าย แต่ถ้าให้ใช้เวลา ลืม มันยากมากเทอรู้ไหม

อย่าเอาน้ำตาที่มีค่า
ไปแลกกับคำบอกลา
ของคนที่ไม่มีหัวใจ

ความรัก ของคุณ ก็เหมือน ลูกอม
น่าชื่นชม ตอน มันหวาน , แต่ไม่นาน มันก็ ละลาย

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

สุขมากไหม กับการทำร้ายใคร
ไม่รู้สึกใช่ไหม ที่ใครต้องรอ
หรือเมื่อไม่เคยถาม ไม่เคยร้องขอ
เลยรู้สึก ว่าไม่พอ กับหัวใจ