กลอนน้อยใจน่าสนใจ

จะมาถามว่าฉันเป็นไงบ้าง
ยามว่างๆ ช่วยโทรมาจะได้ไหม
เพราะตอนนี้ฉันอ้างว้างสุดหัวใจ
อยู่ที่ไหนก็เหมือนไม่มีเธอ

เมื่อก่อนนั้นเคยมีเพื่อนอยู่ในใจ
แต่วันนี้เพื่อนเปลี่ยนไปถึงเพียงนี้
มีเรื่องไรอยู่ในใจช่วยบอกที
ฉันคนนี้บางครั้งก็น้อยใจเป็น

น่าน้อยใจ
เธอชอบสิ่งที่ฉันขีดเขียนออกไป ทุกๆครั้ง
แต่งแต้มอะไร เธอก็เต็มใจจะรับฟัง
เธอคอยอยู่เป็นกำลัง ให้ฉันเสมอมา

ในวันที่เราไม่เหลือใคร
แม้แต่หัวใจก็ยังไม่อาจจะมี

สัญญาใจเรายังไม่เคยลืมเลือน
คอยย้ำเตือนแล้วเพื่อนหล่ะจำได้ไหม
วันเวลาทำให้เพื่อนเริ่มเปลี่ยนไป
โปรดอย่าได้คิดลืมเลือนเพื่อนคนนี้เลย

ชักไม่ค่อยจะมั่นใจในความรัก
ที่เธอพูดออกจากปากเมื่อครั้งก่อน
แม้ตอนนี้ฉันจะพูดจาเว้าวอน
ก็คงไม่เป็นเหมือนตอนเริ่มรักกัน

ยังรับรู้อยู่หรือเปล่า
คนที่คอย เขาจะปวดร้าวไหม
คงเที่ยวยิบยื่น ความหวานให้ใคร
คนข้างหลังยังมีอยู่ไหม ยังหลงระรื่นชื่นใครอยู่หนอ

ฉันคนนี้ แค่อยากถูก เอาใจใส่
ไม่ต้องการ ที่จะเจอ กับรักแท้
ที่พูดมา ฉันไม่ได้ มาตอแหล
ฉันก็แค่ บ่นเป็นกลอน ให้เธอฟัง

ไม่ได้เจบที่ใครรักเธอ แต่เจ็บที่เธอรักใคร