กลอนน้อยใจน่าสนใจ

นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่าหัวใจ
หากว่ามันรักใคร ก็ยอมทุ่มเททุกอย่างให้ได้เสมอ
เหมือนกันนะ กับความรู้สึกนี้ที่เคยให้เธอ
แต่เสียดาย ใจที่เคยพลั้งเผลอ หลงให้เธอ คนที่ไม่เห็นค่าได้

ไม่อยากได้กุหลาบวาเลนไทน์
หรือของขวัญกล่องใหญ่เหมือนใครเขา
ไม่ต้องบอก "รักมาก" แค่ไม่ลืมเรื่องของเรา
ไม่มีเวลาให้ ก็แค่เหงา แต่ไม่ได้เสียใจ

เมื่อก่อนเราเคยไปไหนไปด้วยกัน
แต่วันนี้เธอมาพลันตีตัวห่าง
หรือว่าความเป็นเพื่อนเริ่มจืดจาง
ระยะทางคงกัดเซาะหัวใจเธอ

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป

อย่ารักเราเพราะเธอเหงา
ถ้าเธอเลิกเหงา
เธอจะเอาเราไปไว้ไหน

ทำอะไรฉันถูก ตลอด ๆ
แต่ทำไมเวลาทำอะไรให้เทอ ฉันผิดตลอด

สุขมากไหม กับการทำร้ายใคร
ไม่รู้สึกใช่ไหม ที่ใครต้องรอ
หรือเมื่อไม่เคยถาม ไม่เคยร้องขอ
เลยรู้สึก ว่าไม่พอ กับหัวใจ