กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป

ไม่รู้เพื่อนคิดอะไรในวันนี้
เหมือนว่ามีเรื่องในใจอยู่ใช่ไหม
ฉันไม่รู้ดูไม่ออกเรื่องในใจ
แต่ทำไมไม่ยอมพูดกับเราเลย

ที่น้อยใจคือ
เธอไม่เคยรู้ลายสือ แห่งคุณค่า
เธอแค่อ่าน แค่ผ่านสายตา
กดถูกใจไปตามประสา คนออนไลน์

ถึงจะขี้น้อยใจ
แต่ไม่เคยรักใครน้อยลง

การกลับไปคบแฟนเก่า
ข้อดี คือไม่ต้องเรียนรู้ อะไรเพิ่มเติม
แต่ ปัญหา ก็คือ ต้องทนกับ เรื่องเดิมๆ ที่ทำให้เลิกกัน