กลอนน้อยใจน่าสนใจ
บางทีการ "เดินไปข้างหน้า"
แล้วรู้สึก "เหงา"
มันอาจจะดีกว่า "กลับไปทางเก่า"
แล้วรู้สึก "เจ็บ"
"ระยะห่าง" ของคนที่ "หมดใจ"
คือ "ระยะทำใจ" ของคนที่ "ยังรัก"
ยังรับรู้อยู่หรือเปล่า
คนที่คอย เขาจะปวดร้าวไหม
คงเที่ยวยิบยื่น ความหวานให้ใคร
คนข้างหลังยังมีอยู่ไหม ยังหลงระรื่นชื่นใครอยู่หนอ
ขอโทษนะคนดี
ใจลังเลดวงนี้ มันร้องไห้
รู้ทั้งรู้ว่ามีใคร
แต่หัวใจก็รักใคร ได้อีกคน
ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…
รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป
ฉันคนนี้ แค่อยากถูก เอาใจใส่
ไม่ต้องการ ที่จะเจอ กับรักแท้
ที่พูดมา ฉันไม่ได้ มาตอแหล
ฉันก็แค่ บ่นเป็นกลอน ให้เธอฟัง
อย่าไปมองดูเวลาที่เขามา
อย่าไปรับฟังที่คนเขาพูดกัน
อย่าไปนึกอย่าคิดไปเองว่าเขายังสำคัญ
อย่าไปฝันว่าเขาจะกลับมา
ไม่ต้องมาทำเป็นดีเอาใจฉัน
ไม่มีวันที่ฉันจะหายโกรธหรอก
ก็วันนั้นให้ฉันรอจนช้ำชอก
รักไม่รักก็บอกกันตรงตรง
