กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คำว่า รัก เกิด จากคน 2 คน
และ คำว่า เลิก เกิดจากคน 2 ใจ

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป

ไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราแล้วหรือเพื่อน
ตอนเจอหน้าทำไมชอบเบือหน้าหนี
เจอเพื่อนใหม่ลืมเพื่อนเก่าแล้วหรือนี่
เพื่อนแสนดีคนนี้น้อยใจจัง

หากต้องการคบใคร
ควรลืมตามองให้กว้าง
แต่เมื่อตัดสินใจคบกันแล้ว
ควรหลับตาลงบ้าง
เพราะโลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ

เธอไม่เคย ที่จะคิด มาใส่ใจ
เจ็บป่วยไข้ ไม่เคยคิด แม้โทรหา
เธอไม่เคย แคร์ฉัน ตลอดมา
แล้วจะมา คบกับ เพื่ออะไร

คนโง่..เลือกคนที่ตนรัก
คนฉลาดเลือกคนที่รักตน

ที่น้อยใจคือ
เธอไม่เคยรู้ลายสือ แห่งคุณค่า
เธอแค่อ่าน แค่ผ่านสายตา
กดถูกใจไปตามประสา คนออนไลน์

ไม่หลบสายตาจะได้ไหม
ฉันยิ่งไม่สบายใจเธอรู้หรือเปล่า
มีอะไรเปลี่ยนไประหว่างเรา
บรรยากาศจึงดูเงียบเศร้า ไม่เหมือนทุกวัน

เห็นเธอออนฉันเลยออนคุยเป็นเพื่อน
กลับแชเชือนเฉื่อยชาในครานี้
หลงฮิห้าบ้าเม้นต์บ้านารี
ใครคนนี้กลับถูกลืมเหมือนจงใจ