กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เห็นเธอออนฉันเลยออนคุยเป็นเพื่อน
กลับแชเชือนเฉื่อยชาในครานี้
หลงฮิห้าบ้าเม้นต์บ้านารี
ใครคนนี้กลับถูกลืมเหมือนจงใจ

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

ต่อให้เอาความดีมากลบ
หรือจะลบรอยเปื้อนน้ำตาในหัวใจ ให้จางหายไป
รอยหม่นสีเทา ปนรอยปวดร้าวที่เคยฝากไว้
แค่ความดีในนาทีสั้นๆ มันง่ายไป ขอโทษที

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

อยู่กับคนไม่มีใจก็ไร้ค่า
เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่สน
เป็นเพราะรักเค้ามากมายจึงต้องทน
ต้องหมองหม่นน้ำตาหล่นรดหัวใจ

เมื่อก่อนเราเคยกอดอหยอกล้อเล่น
กลับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยนะเพื่อน
ภาพเก่าๆแห่งความหลังคอยย้ำเตือน
เธอลืมเลือนมันไปแล้วหรือไร

เป็นผู้ชายอย่าเห็น "แก่ได้" อย่าไม่รู้จักพอ
เพราะเมื่อไหร่ ที่ผู้หญิงเห็น "แก่ให้" ขึ้นมาเมื่อไหร่
ความรักที่คุณเคยได้ ระวัง… คนอื่นก็อาจจะได้เหมือนคุณ

ไม่อยากจะพูดหรอกนะวันนี้
แต่ไม่ไหวแล้วคนดี หัวใจนี้มันเจ็บเสมอ
รับรู้บ้างไหมหัวใจใครร้าวละเมอ
กับการกระทำของเธอที่ทำไป

บางครั้งการเป็นตัวจริงก็ไม่ได้มีความสุขมากเท่าไหร่
หากคนรักมองเรา ไร้ตัวตน