กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล

อย่าให้ความหวังกับฉัน
ทั้งๆที่เธอก็ยังมีเขา

อย่าเอาน้ำตาที่มีค่า
ไปแลกกับคำบอกลา
ของคนที่ไม่มีหัวใจ

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

ต้องให้ฉันก้มลงกราบเลยหรือปล่าว
คำว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหม
ทุกเรื่องราวที่ตัวฉันพลั้งพลาดไป
ขอเพียงเพื่อนช่วยเห็นใจกันสักครา

ไม่มีคู่ ก็แค่เหงาไม่มีเขา ก็แค่โสด
อกหัก ไม่มีประโยชน์อยู่เป็นโสด ไม่เห็นจะตาย

หากจะเป็นการดี
ช่วยเอาสำนึกนี้ ไปเก็บไว้ในหัวใจ
เผื่อวันหนึ่ง จะไม่ต้องเผลอไปทำร้ายใคร
ว่าครั้งหนึ่งเคยทำให้ ใคร ต้องเจ็บเพราะเธอ

ไม่เป็นไร ถ้าเทอไม่ลืมใครบางคน
เธอคงมีเหตุผลส่วนตัว ชั้นเข้าใจ
ความทรงจำเก่าๆ หากเทออยากเก็บไว้
ก็เก็บเอาไว้ ถ้าเทอนั้นรู้สึกดี

ลืมเพื่อนสนิทไปแล้วหรอ
ใจคนเรานี้หนอช่างลืมง่าย
สำหรับฉันแม้เนิ่นนานจนวันตาย
ไม่อาจลืมความในใจยังเหมือนเดิม