กลอนน้อยใจน่าสนใจ

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

พยายามยิ้มเวลาเจอ พยายามเลิกเพ้อ เพื่อไม่ให้ใจคิดถังเทอ

อย่าให้ความหวังกับฉัน
ทั้งๆที่เธอก็ยังมีเขา

หากจะเป็นการดี
ช่วยเอาสำนึกนี้ ไปเก็บไว้ในหัวใจ
เผื่อวันหนึ่ง จะไม่ต้องเผลอไปทำร้ายใคร
ว่าครั้งหนึ่งเคยทำให้ ใคร ต้องเจ็บเพราะเธอ

ทำเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา แต่ว่ามารยาระดับตัวแม่
ทำเป็นสาวน้อยโดนรังแก ที่แท้ตอแหลระดับเทพ

เห็นเธอออนฉันเลยออนคุยเป็นเพื่อน
กลับแชเชือนเฉื่อยชาในครานี้
หลงฮิห้าบ้าเม้นต์บ้านารี
ใครคนนี้กลับถูกลืมเหมือนจงใจ

จะมีแฟน ไม่มีแฟน สุดท้ายมันก่อต้องตายกันทุกคน

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

แค่ลมพัดหวิวๆ
แทบทำให้ หัวใจขาดริ้ว แตกสลาย
หนึ่งหัวใจ ฝากมาถามกมาย
รักยังมี หรือกลับกลาย ไปกับสายลมไหว