กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ทำเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา แต่ว่ามารยาระดับตัวแม่
ทำเป็นสาวน้อยโดนรังแก ที่แท้ตอแหลระดับเทพ

ในวันที่เราไม่เหลือใคร
แม้แต่หัวใจก็ยังไม่อาจจะมี

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

ไม่อิจฉาหรอก
พวกข้าวใหม่ปลามัน
แต่อิจฉาคู่ที่อยู่กัน
คงกระพันมากกว่า

ตั้งแค่เธอมีเค้าคนนั้นเข้ามา
ความเป็นเพื่อนของเรานับวันยิ่งน้อยลง
อาจเป็นอำนาจแห่งความลุ่มหลง
ที่ทำให้เธอลืมเพื่อนคนนี้ไป

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม

ไม่ต้องมาทำเป็นดีเอาใจฉัน
ไม่มีวันที่ฉันจะหายโกรธหรอก
ก็วันนั้นให้ฉันรอจนช้ำชอก
รักไม่รักก็บอกกันตรงตรง

ในเวลาที่เรา ผิดหวัง เราก็ยังคงมี ความหวัง ว่ามันจะต้องดีขึ้นได้
เจ็บใจที่สุด แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่ ร้องไห้ ออกมาแค่นั้น
ต่อให้เราเปนคนเข้มแข็งยังไง เราก่ทำได้แค่นี้ จิง ๆ

จะไม่ลืมว่าเราเคยรักกัน
จะไม่จำว่าเธอทิ้งฉันไป
สิ่งดี ดี ยังมีในหัวใจ
ไม่มีใครแทนที่เธอ