กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตหนึ่ง
ที่ได้รู้จักใครคนหนึ่ง อยากบอกเขาว่า
ไกลกันแค่ไหนจะ ส่งใจไปหาเธอไปหาเธอ

ในที่ ที่มีแต่ ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี ความเหงา เสมอไป
เพราะในที่ ที่มี คนมากมาย
ก็มี ความเหงา ได้ เช่นกัน

คนที่คบกันมาสบตาก็รู้แล้ว
เธอไม่เหลือวี่แววอย่างคนเคยรักกัน
เมื่อคนบางคนที่ทิ้งเธอไปในครั้งนั้น
เขาจะกลับเข้ามา จะหมดเวลาของเรา

ใช้เวลา รัก มันง่าย แต่ถ้าให้ใช้เวลา ลืม มันยากมากเทอรู้ไหม

ถ้าคิดจะคบกับกู
โทรไปมึงต้องรับ
กลับตอนไหนมึงต้องบอก
อยู่กับใคร..มึงต้องระบุ
ติดธุระ..มึงต้องอธิบาย
ถ้าปิดเครื่อง..มึงตายสถานเดียว

เรายังเหมือนเดิมอยู่นะ
แต่รู้สึกว่าเธอนั้นเปลี่ยนไปมาก
ไม่เหมือนวันแรกที่เรารู้จัก
ความเป็นเพื่อนความรักคงจืดจาง

อย่าดูถูกตัวฉันมากจะได้ไหม
ตอนแรกๆ ทำไมเธอบอกรักฉัน
มาวันนี้เธอไม่ค่อยแลเหลียวกัน
เธอเห็นฉันนั้นเป็นตัวอะไร

จริงอยู่ ทุกคนเปลี่ยนตามเวลา
แต่ความรักของฉันมีค่า ไม่เปลี่ยนตามเวลาหรือสิ่งไหน
อาจไม่ดีเลิศเลอ มีข้อเสีย เหมือนคนทั่วไป
หัวเราะ ร้องไห้ เจ็บได้ เสียใจเป็น

ใครว่า ผู้ชายดีดี มีแต่ในนิยาย , แล้วทำไม ผู้ชายดีเกินไป ถึงมีในชีวิตจริง