กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ขอโทษที่ขี้น้อยใจ
ขอโทษที่ขี้หึงมากเกินไป
ขอโทษที่ฉันเอาแต่ใจ
แต่รู้ไว้ฉันรักเธอ

ต้อง ใส่ใจ แค่ไหน ถึงจะ พอ
ต้อง รอ นานแค่ไหน ถึงจะ สน
ต้อง รัก มากเท่าไร ถึงจะ มีตัวตน
ต้อง มีน้ำตา อีกกี่หน ถึงจะ สะใจ คนอย่างเธอ

ไม่เคยเสียดายหรอกหยดน้ำตา
แต่เสียดายกับ วันเวลาที่เอากลับมาไม่ได้

ในวันที่เราไม่เหลือใคร
แม้แต่หัวใจก็ยังไม่อาจจะมี

ถ้าจะตัดก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใยไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยวไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหนจะได้ลืม

จะมีแฟน ไม่มีแฟน สุดท้ายมันก่อต้องตายกันทุกคน

จริงอยู่ ทุกคนเปลี่ยนตามเวลา
แต่ความรักของฉันมีค่า ไม่เปลี่ยนตามเวลาหรือสิ่งไหน
อาจไม่ดีเลิศเลอ มีข้อเสีย เหมือนคนทั่วไป
หัวเราะ ร้องไห้ เจ็บได้ เสียใจเป็น

ที่เธอทิ้งไปฉันไม่เจ๊บมากหรอกแค่เกือบตายเท่านั้นเอง

ลืมกันแล้วหรือ
ฉันก็คือ คนที่เคยห่วงหา
อยู่ๆเธอก็หายไปให้ไกลตา
ใจมันอ่อนล้าเกินกว่าจะทำใจ