กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คนที่คบกันมาสบตาก็รู้แล้ว
เธอไม่เหลือวี่แววอย่างคนเคยรักกัน
เมื่อคนบางคนที่ทิ้งเธอไปในครั้งนั้น
เขาจะกลับเข้ามา จะหมดเวลาของเรา

ไม่มีเธอคิดว่าฉันคงอยู่ได้
ไม่มีใครจะปรับตัวไม่ให้เหงา
เราต้องยืนอยู่ได้ด้วยตัวเรา
ไม่มีเขายังไงเราก็ไม่ตาย

คนมีคู่ เติมตังค์ โทรหากัน
คนไม่มีคู่ เติมตังค์ เพื่อเพิ่มวัน ไม่อยากเปลี่ยนเบอร์

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

หากเธอยังมีหัวใจข้างในนั้น
คงไร้ความรู้สึก
เธอจึงไม่เคยผูกพันกับใครล้ำลึก
เธอคงไม่เคยรู้สึกว่ารักใคร

ทำไม…
คนดีหายากนัก?
เพราะคนส่วนมากพยายามหา
แต่ไม่ได้พยายามที่จะเป็น

อย่าคบ คนใหม่ เพื่อ ทับรอย คนเก่า

ไม่หลบสายตาจะได้ไหม
ฉันยิ่งไม่สบายใจเธอรู้หรือเปล่า
มีอะไรเปลี่ยนไประหว่างเรา
บรรยากาศจึงดูเงียบเศร้า ไม่เหมือนทุกวัน