กลอนน้อยใจน่าสนใจ
บางคนยอมเจ็บเพื่อจะยื่อ
บางคนยอมซื่อบื่อเพื่อจะรักษา
บางคนยอมโง่เพื่อจะต่อเวลา
และบางคนก็ยอมเสียน้ำตา ดีกว่าเสียคนที่รักไป
เธอไม่เคย ที่จะคิด มาใส่ใจ
เจ็บป่วยไข้ ไม่เคยคิด แม้โทรหา
เธอไม่เคย แคร์ฉัน ตลอดมา
แล้วจะมา คบกับ เพื่ออะไร
รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป
คนที่เธอไม่เคยรักก็แบบนี้
ต้องชอกช้ำไปทั้งปีน่าสงสาร
แต่ยังหวังไว้ลึกๆ ว่าสักวัน
เธอจะหันมาสนใจเหมือนดังเดิม
ทุกวันนี้เธอคิดถึงคนอื่นได้
แต่ทำไมเธอไม่เคยคิดถึงฉัน
หรือเป็นเพราะระยะทางที่ห่างกัน
ทำให้ฉันต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
บางสิ่งหมดค่าไม่นานก็ ลืมมันไป
บางคนหมดใจลืมยังไง ก็ลืมไม่ลง
คนที่คบกันมาสบตาก็รู้แล้ว
เธอไม่เหลือวี่แววอย่างคนเคยรักกัน
เมื่อคนบางคนที่ทิ้งเธอไปในครั้งนั้น
เขาจะกลับเข้ามา จะหมดเวลาของเรา
บังคับใจไม่ให้หลงรัก
บางที ก้อ เจ็บ หนัก
เหมือนบังคับ ให้ ลืม เทอ
มีเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา
เหมือนเกลือดี มี นิดหน่อย น้อยราคา
ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล
