กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ

บางสิ่งหมดค่าไม่นานก็ ลืมมันไป
บางคนหมดใจลืมยังไง ก็ลืมไม่ลง

ทำอะไรเพื่อนเคยรอเราบ้างไหม
แล้วจะให้เราไว้ใจนายอีกหรือ
ทั้งที่เราทำสิ่งดีนิสัยซื่อ
เพื่อนก็ยังเชื่อคำลือเรื่องร้ายเรา

ในที่ๆ มีแต่ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี "ความเหงา" ทุกครั้งไป
เพราะในที่ๆ มี "คนอยู่มากมาย"
ก็เกิด "ความเหงา" ได้ เช่นกัน

ไม่หลบหน้ากันจะได้ไหม
เพราะคนที่ได้แต่เสียใจ คือฉันคนนี้
รับฟังได้ หากสิ่งที่เธอพูดไป มันไม่ดี
แต่ขอร้อง..อย่าให้ความเงียบที่มี..เข่นฆ่ากัน

เพื่อนเธอชวนไปเที่ยวไหนรีบทันที
แต่ฉันนี้ตัวเธอกลับไม่เคยสน
ลืมแล้วหรือว่ายังมีฉันอีกคน
ไม่รู้ฉันจะอดทนได้เท่าไร

เธอไม่ต้องคิดถึงฉันเลยก็ได้
ไม่ต้องห่วงฉันเป็นไงไม่ต้องสน
หรือว่าเธอไม่คิดที่จะทน
เธอไม่สนไม่เป็นไรฉันอยู่ได้..คนเดียว

เคยซี้กันมาเนิ่นนานจำได้ไหม
หรือว่าเธอเจอเพื่อนใหม่เลยลืมฉัน
เธอยังอยู่ในใจเราแม้เนิ่นนาน
วันคืนผ่านความเป็นเพื่อนไม่เลือนลาง

ถ้าจะตัดก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใยไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยวไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหนจะได้ลืม