กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ความรัก สามารถมีปริมาณเพิ่มขึ้นได้เรื่อย ๆ
แม้ขนาดของหัวใจ ยังเท่าเดิม

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม

เสียงที่ไพเราะที่สุดสำหรับฉัน
ไม่ใช่เสียงไมเคิล แจ๊คสันคนโก้
ไม่ใช่เสียงเบิร์ดหรือเสก โลโซ
แต่เป็นเสียงเซย์ฮัลโหลจากเธอ

เพื่อนคนนี้คงไม่ดีในสายตา
เธอเลยหาทางเพื่อตีตัวออกห่าง
แต่ยินดีเคียงข้างเธอยามอ้างว้าง
เพื่อนอย่างฉันมันแค่คนไม่สำคัญ

เธอไม่เคย โทรหา ก่อนนอนฝัน
กันและกัน ของเรา มันไม่มี
อยู่กับเพื่อน เธอก็ว่า ฉันไม่ดี
ฉันคนนี้ คงจะเลว ในสายตา

บางสิ่งหมดค่าไม่นานก็ ลืมมันไป
บางคนหมดใจลืมยังไง ก็ลืมไม่ลง

รักไม่ใช่การครอบครอง แต่ไม่มีใครหรอกที่จะ
ไม่อยากเป็นเจ้าของคนที่เรารัก

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

สุขมากไหม กับการทำร้ายใคร
ไม่รู้สึกใช่ไหม ที่ใครต้องรอ
หรือเมื่อไม่เคยถาม ไม่เคยร้องขอ
เลยรู้สึก ว่าไม่พอ กับหัวใจ