กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ทิ้งฉันไว้อยู่ในห้องอย่างเดียวดาย
เธอออกไปทำอะไรฉันไม่รู้
ฉันเจ็บไข้ไม่สบายไม่เคยดู
แค่นี้ฉันนั้นก็รู้หัวใจเธอ

บางอย่างคนเราฝังใจไม่เท่ากัน
เทอเปนคนที่ทิ้งกันไป เทอคงลืมง่าย ไม่นานอย่างชั้น

พอเบื่อก็ทิ้งเรา
พอเหงาก็โทรหา
พอเจ็บก็กลับมา
สรุปกูมีค่า..ในฐานะอะไร

ยอมรับได้ทุกอย่าง ที่เป็นเธอ
สิ่งไหนๆที่เจอ ไม่เคยบั่นทอนใจฉัน
แต่เธอรู้ไหม "การนอกกาย" คือสิ่งเดียวที่ทำร้ายกัน
มันเปลี่ยนความรู้สึกฉัน แค่กอดกันยังไม่อบอุ่นเหมือนเดิม

เพื่อนคนนี้คงไม่ดีในสายตา
เธอเลยหาทางเพื่อตีตัวออกห่าง
แต่ยินดีเคียงข้างเธอยามอ้างว้าง
เพื่อนอย่างฉันมันแค่คนไม่สำคัญ

รู้จักกันใหม่ๆ เรื่องมาก บอกว่าน่ารัก
รู้จักกันไปสักพัก บอกอิห่า เรื่องมาก ชะมัด นะมรึง

แค่ลมพัดหวิวๆ
แทบทำให้ หัวใจขาดริ้ว แตกสลาย
หนึ่งหัวใจ ฝากมาถามกมาย
รักยังมี หรือกลับกลาย ไปกับสายลมไหว

โลกเราในยุคนี้
เรารู้จักคนได้เยอะมากขึ้น
แต่ว่าเราไว้ใจกันได้น้อยลง
เราชอบใครๆได้ง่ายขึ้น
แต่ก็รักใคร…ลึกซึ้ง…ยากกว่าเดิม

เรื่องที่เราเก็บมาน้อยใจ
มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรของใครอีกคน