กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล

ลืมเพื่อนสนิทไปแล้วหรอ
ใจคนเรานี้หนอช่างลืมง่าย
สำหรับฉันแม้เนิ่นนานจนวันตาย
ไม่อาจลืมความในใจยังเหมือนเดิม

เธอไม่เคย โทรหา ก่อนนอนฝัน
กันและกัน ของเรา มันไม่มี
อยู่กับเพื่อน เธอก็ว่า ฉันไม่ดี
ฉันคนนี้ คงจะเลว ในสายตา

ไม่ต้องมาทำเป็นดีเอาใจฉัน
ไม่มีวันที่ฉันจะหายโกรธหรอก
ก็วันนั้นให้ฉันรอจนช้ำชอก
รักไม่รักก็บอกกันตรงตรง

เธอไม่เคย ที่จะคิด มาใส่ใจ
เจ็บป่วยไข้ ไม่เคยคิด แม้โทรหา
เธอไม่เคย แคร์ฉัน ตลอดมา
แล้วจะมา คบกับ เพื่ออะไร

ในบางครั้งทำเท่าไหร่ก็เหมือนเก่า
ไม่เคยเห็นค่าของเราเลยใช่ไหม
ในบางครั้งนานวันเข้าก็น้อยใจ
แต่ทำได้แค่เก็บไว้เท่านั้นเอง

ต้องให้ฉันก้มลงกราบเลยหรือปล่าว
คำว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหม
ทุกเรื่องราวที่ตัวฉันพลั้งพลาดไป
ขอเพียงเพื่อนช่วยเห็นใจกันสักครา

ฉันคนนี้ เป็นเพียงคน ธรรมดา
มันไม่ใช่ เทวดา จากฟ้าไหน
ฉันคนนี้ ก็เป็นคน มีหัวใจ
แล้วใยเธอ ไม่สนใจ มาดูแล

14 กพ ของคนโสด มันคือ นรถสีชมพู