กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ในที่ ที่มีแต่ ความเงียบ
ใช่ว่าจะมี ความเหงา เสมอไป
เพราะในที่ ที่มี คนมากมาย
ก็มี ความเหงา ได้ เช่นกัน

ในวันที่ท้อแท้และเหงาใจ
หวังแค่ใครสักคนเสริมเติมแรงให้
มาปลอบซับน้ำตาที่เอ่อไหล
แค่ห่วงใยอยู่ไกลๆก็ยังดี

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

เขามันบอบบางใช่ไหม
คงรับอะไรร้ายๆ ไม่ได้เหมือนฉัน
เธอจึงแสนจะแคร์..ดูแลยิ่งกว่าคนสำคัญ
แล้วฉันล่ะฉัน...เธอเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่า

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่าหัวใจ
หากว่ามันรักใคร ก็ยอมทุ่มเททุกอย่างให้ได้เสมอ
เหมือนกันนะ กับความรู้สึกนี้ที่เคยให้เธอ
แต่เสียดาย ใจที่เคยพลั้งเผลอ หลงให้เธอ คนที่ไม่เห็นค่าได้

ถ้าคิดจะคบกับกู
โทรไปมึงต้องรับ
กลับตอนไหนมึงต้องบอก
อยู่กับใคร..มึงต้องระบุ
ติดธุระ..มึงต้องอธิบาย
ถ้าปิดเครื่อง..มึงตายสถานเดียว

บางทีการ "เดินไปข้างหน้า"
แล้วรู้สึก "เหงา"
มันอาจจะดีกว่า "กลับไปทางเก่า"
แล้วรู้สึก "เจ็บ"

ต่อให้เอาความดีมากลบ
หรือจะลบรอยเปื้อนน้ำตาในหัวใจ ให้จางหายไป
รอยหม่นสีเทา ปนรอยปวดร้าวที่เคยฝากไว้
แค่ความดีในนาทีสั้นๆ มันง่ายไป ขอโทษที

อย่ารักเราเพราะเธอเหงา
ถ้าเธอเลิกเหงา
เธอจะเอาเราไปไว้ไหน