กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

รักคงยังไม่พอ
ความรัก
เหมือนดอกไม้ที่ไร้สี
เป็นน้ำตาลที่ไม่มี รสหวาน
หรือรักมันจืด เมื่อผ่านล่วงกาล
ความมันหวาน จึงถูกเจือจางไป

ต้องให้ฉันก้มลงกราบเลยหรือปล่าว
คำว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหม
ทุกเรื่องราวที่ตัวฉันพลั้งพลาดไป
ขอเพียงเพื่อนช่วยเห็นใจกันสักครา

ขอร้อง อย่าให้ความหวัง
เพราะ กู อยู่ลำพัง มันอาจทำให้กู เหงาตาย

มีเพื่อนดี มีหนึ่ง ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย เพื่อนคิด ริษยา
เหมือนเกลือดี มี นิดหน่อย น้อยราคา
ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล

เรื่องที่เราเก็บมาน้อยใจ
มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรของใครอีกคน

ลืมเพื่อนสนิทไปแล้วหรอ
ใจคนเรานี้หนอช่างลืมง่าย
สำหรับฉันแม้เนิ่นนานจนวันตาย
ไม่อาจลืมความในใจยังเหมือนเดิม

ในบางครั้งเราก็แอบคิดน้อยใจ
แต่ทำไมเธอนั้นกลับมองไม่เห็น
หรือว่าฉันมันไม่ใช่สิ่งจำเป็น
แค่ของเล่นไว้แก้เหงาบางเวลา

ไม่หลบสายตาจะได้ไหม
ฉันยิ่งไม่สบายใจเธอรู้หรือเปล่า
มีอะไรเปลี่ยนไประหว่างเรา
บรรยากาศจึงดูเงียบเศร้า ไม่เหมือนทุกวัน