กลอนน้อยใจน่าสนใจ
บางครั้ง เพราะ ความอดทน ของเรา มันมี สูงเกินไป
ช่วงเวลา ที่เป็น ควาย มันก็เลย ยาวนาน เป็นพิเศษ
ที่บอกว่ารัก ใช่ฉันคนเดียวหรือป่าว
ทำอะไรฉันถูก ตลอด ๆ
แต่ทำไมเวลาทำอะไรให้เทอ ฉันผิดตลอด
ถ้าจะตัดก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใยไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยวไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหนจะได้ลืม
ช่วยมองตากันหน่อยได้ไหม
หากเธอกล้ารับความเป็นไปในใจนั้น
ขอฉันได้อ่านความรู้สึกเธอบ้างละกัน
จากสายตาเธอคู่นั้น..นะ..คนดี
เวลาไม่ได้ช่วยให้รักกลับมาเป็นเหมือนเดิม
ทำเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา แต่ว่ามารยาระดับตัวแม่
ทำเป็นสาวน้อยโดนรังแก ที่แท้ตอแหลระดับเทพ
ยอมรับ ว่าเปนคนลืมช้า,
แต่หากวันใดกูลืมมึงได้ขึ้นมา อะรัยที่เคยมีค่าที่สุด กูก้ไม่จำ
ยังรับรู้อยู่หรือเปล่า
คนที่คอย เขาจะปวดร้าวไหม
คงเที่ยวยิบยื่น ความหวานให้ใคร
คนข้างหลังยังมีอยู่ไหม ยังหลงระรื่นชื่นใครอยู่หนอ
