กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะไกลกัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร

เพื่อนคนนี้คงไม่ดีในสายตา
เธอเลยหาทางเพื่อตีตัวออกห่าง
แต่ยินดีเคียงข้างเธอยามอ้างว้าง
เพื่อนอย่างฉันมันแค่คนไม่สำคัญ

ตั้งแค่เธอมีเค้าคนนั้นเข้ามา
ความเป็นเพื่อนของเรานับวันยิ่งน้อยลง
อาจเป็นอำนาจแห่งความลุ่มหลง
ที่ทำให้เธอลืมเพื่อนคนนี้ไป

ครั้นโทรหาคุยมาสามสิบวิ
เงียบแล้วสิไม่ขยับเธอหลับใหล
แล้วแบบนี้จะได้คุยกันเมื่อไร
นานแค่ไหนเมื่อไหร่จะได้คุย…

เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"

จะมาถามว่าฉันเป็นไงบ้าง
ยามว่างๆ ช่วยโทรมาจะได้ไหม
เพราะตอนนี้ฉันอ้างว้างสุดหัวใจ
อยู่ที่ไหนก็เหมือนไม่มีเธอ

เสือมันเคยกินเนื้อ ก็คงกินอย่างนั้น
มดเคยกินน้ำตาล ใครกันจะห้ามมันไหว
หมาเคยกินอย่างว่า ก็คงกินของมันต่อไป
ส่วนคนเจ้าชู้หลายใจ คงหลายใจตราบชั่วฟ้าดิน

บางครั้ง เพราะ ความอดทน ของเรา มันมี สูงเกินไป
ช่วงเวลา ที่เป็น ควาย มันก็เลย ยาวนาน เป็นพิเศษ

เรื่องที่เราเก็บมาน้อยใจ
มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรของใครอีกคน