กลอนน้อยใจน่าสนใจ

ถ้าจะตัดก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใยไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยวไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหนจะได้ลืม

เมื่อก่อนเราเคยไปไหนไปด้วยกัน
แต่วันนี้เธอมาพลันตีตัวห่าง
หรือว่าความเป็นเพื่อนเริ่มจืดจาง
ระยะทางคงกัดเซาะหัวใจเธอ

ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะไกลกัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร

ทำเป็นสาวน้อยไร้เดียงสา แต่ว่ามารยาระดับตัวแม่
ทำเป็นสาวน้อยโดนรังแก ที่แท้ตอแหลระดับเทพ

อยากตะโกนเสียงดังให้เธอรู้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้สำคัญไหม
เธอไม่สนฉันก็เลยทนน้อยใจ
อยู่คนเดียวให้มันตายคงจะดี

ต่อให้เอาความดีมากลบ
หรือจะลบรอยเปื้อนน้ำตาในหัวใจ ให้จางหายไป
รอยหม่นสีเทา ปนรอยปวดร้าวที่เคยฝากไว้
แค่ความดีในนาทีสั้นๆ มันง่ายไป ขอโทษที

มีหยดน้ำ อยู่หยดหนึ่ง
มันได้ซึม ออกจากใน ความรู้สึก
ปนความเจ็บ ที่ไว้ใจ ในส่วนลึก
มันคือหยด น้ำตา ของฉันใช่รึป่าว

ตั้งแค่เธอมีเค้าคนนั้นเข้ามา
ความเป็นเพื่อนของเรานับวันยิ่งน้อยลง
อาจเป็นอำนาจแห่งความลุ่มหลง
ที่ทำให้เธอลืมเพื่อนคนนี้ไป

ความจริงก็คือ
ฉันไม่อาจยึดถือ จริงจังอะไรได้
ความฝันความหวังของฉัน ไม่เกิดประโยชน์อันใด
ก็แค่ข้อความซ้ำมาซ้ำไป ที่ไม่มีใครเหลียวแล