กลอนน้อยใจน่าสนใจ
ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตหนึ่ง
ที่ได้รู้จักใครคนหนึ่ง อยากบอกเขาว่า
ไกลกันแค่ไหนจะ ส่งใจไปหาเธอไปหาเธอ
ที่บอกว่ารัก ใช่ฉันคนเดียวหรือป่าว
นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม
เริ่มแรกรักกันเหมือน "น้ำตาล"
ทุกอย่างหวานกันไปหมด
พอนานไป "ล ลิง" หายก็สลด
คงเหลือแต่หยด "น้ำตา"
รู้บ้างไหมตอนนี้ฉันแสนเงียบเหงา
เมื่อก่อนเราเคยได้อยู่เคียงชิดใกล้
แต่วันนี้รู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไป
คนอย่างฉันก็น้อยใจเป็นนะเธอ
ทำอะไรฉันถูก ตลอด ๆ
แต่ทำไมเวลาทำอะไรให้เทอ ฉันผิดตลอด
ถึงแม้เราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้
ก็จงทำอนาคตให้ดี เพื่อไม่ให้ซ้ำรอยอดีต
ในบางครั้งเราก็แอบคิดน้อยใจ
แต่ทำไมเธอนั้นกลับมองไม่เห็น
หรือว่าฉันมันไม่ใช่สิ่งจำเป็น
แค่ของเล่นไว้แก้เหงาบางเวลา
เคยไหม?
รู้สึกน้อยใจที่เขาไม่สน
ทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน
