กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

…เป็นความจริงที่ว่า…
น้ำและฟ้าไม่อาจมาพบกันได้
แต่น้ำ…ยังคงสะท้อนภาพฟ้าแม้ห่างไกล
แล้วเราจะหวั่นไปไย…ถ้าใจส่งถึงกัน

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

ให้ห่วงกันบ้างเป็นไร
ให้ห่วงใย..ให้มีสิทธิ์
ให้นะ..ให้ลองคิด
รักสักนิดก็เพียงพอ

มิอาจโทร บอกความในได้ทั้งหมด
มิอาจจด ความห่วงหาว่าแค่ไหน
มิอาจแฟกซ์ ความลุ่มหลงส่งให้ไป
มิอาจเพจ ความห่วงใย ส่งให้เธอ

สุดแผ่นดินคือทะเล
สุดทะเลคือขอบฟ้า
สุดคิดถึงสุดห่วงหา
สุดที่รักจ๋าฉันคิดถึงเธอ

ไม่อยากเล่นของสูงเหมือนบิ๊กแอส
แต่ขอเป็นแคลชเช็ดน้ำตาจะได้ไหม
ถ้าเป็นกบในกะลาคงเหนื่อยใจ
แล้วให้ฉันเป็นใครในใจเธอ

ไม่ว่าเขาหรือใครไม่สำคัญ
เพราะใจฉันรักมั่นไม่หวั่นไหว
มีเพียงเธอรักเพียงเธอจนหมดใจ
จะร้อยเขาพันใครไม่สำคัญ

จะต้องห่างกันเพียงไรก็ไม่ว่า
แต่ขออย่าลืมกันจะได้ไหม
ขอเพียงส่งความคิดถึงและห่วงใย
พร้อมกับความจริงใจมาให้กัน

ก็ได้แต่ส่งใจ
ให้มันลอยไปหาเธอ-ได้เท่านี้
เชื่อนะ! ว่าในทุก ๆ วินาที
เธอเองก็คงมีฉันคนนี้ อยู่ในใจ