กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

ตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงเช้า
สองทุ่มรีบเข้านอนให้ตื่นไหว
ข่มตานอนได้แต่ไม่อาจข่มใจ
คิดถึงคนไกลตื่นสายอยู่ดี

ผิดไหมที่ฉันอยากเจอ
ผิดไหมที่ฉันละเมอหา
ผิดไหมที่ฉันคิดถึงตลอดเวลา
ผิดไหมถ้าฉันจะรักเธอ

ถ้าฉันสร้างปาฏิหาริย์ได้
จะภาวนาให้โลกหยุดหมุน
จะได้อยู่ในอ้อมกอดอุ่น
และสบตากับเธอไปตลอดกาล

เป็นเพราะกลัวว่าเธอจะไกลห่าง
จึงหาทางตีสนิทชิดเคียงใกล้
แม้จะรู้ว่าเธอไม่มีใจ
ไม่ทำให้หลีกไกลไปจากเธอ

แค่ความผูกพันวันละนิด
มันค่อย ๆ เพิ่มค่าจนวันนี้
และมันจะยิ่งเพิ่มค่าทบทวี
ยิ่งห่างยิ่งดี
ความคิดถึงที่มีก็เพิ่มตาม

แค่ฟ้าที่กั้นไว้
ไม่อาจขวางใจที่ใกล้กว่า
แม้ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่ก็คิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ

แม้นไม่ได้พบหน้า
แต่เชื่อเถอะว่ายังคิดถึงเสมอ
ยังห่วงใยแม้ไม่เจอ
ก็ยังคิดถึงเธอตลอดไป

ใน 1 ปี 1 วัน และ 1 หน
มี 1 คน 1 ใจ ใน 1 รัก
แต่ 1 สิ่ง 1 อย่าง ที่รู้จัก
คือ 1 รัก 1 ใจ ใน 1 คน

คนดีของฉัน
อยู่ตรงนั้น สบายดีไหม
เมื่อขอบฟ้ากว้าง เราห่างไกล
เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง..คนดี