กลอนรักสั้นๆน่าสนใจ

ตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงเช้า
สองทุ่มรีบเข้านอนให้ตื่นไหว
ข่มตานอนได้แต่ไม่อาจข่มใจ
คิดถึงคนไกลตื่นสายอยู่ดี

เกลียดตัวเองยิ่งนัก
แค่เข้าไปทักก็ไม่กล้า
เลยแต่งกลอนบทนี้ขึ้นมา
แทนคำบอกว่าห่วงใย

อยากรักเธอเท่าฟ้า
แต่ก็ไม่รู้ว่าฟ้ากว้างแค่ไหน
เอาเป็นว่ารักเธอหมดหัวใจ
และไม่เคยรักใครเท่าเธอ

บนท้องฟ้ามีดวงดาว
ในเมืองลาวมีข้าวเหนียว
ในกระทะมีไข่เจียว
ใจดวงเดียวมีให้เธอ

เขียนคำหวาน หวาน
บันทึกเหตุการณ์ที่เป็นเธอ
ว่าความรู้สึกดีดีมีให้
ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล
หัวใจก็…รักเธอ

คิดถึงคือความทุกข์
ความสุขคือได้อยู่ใกล้
กำแพงคือระยะทางที่ห่างไกล
แต่มิอาจกั้นหัวใจให้ห่างกัน

หลับตาที่ไรใจคิดถึง
ยังคำนึงถึงเธออยู่เสมอ
แม้คืนวันผันผ่าน ไม่พบเจอ
แต่ใจยังรักเธอเสมอไป

ฝากความคิดถึงข้ามฟ้าไป
หอบความห่วงใยมาให้เธอ
ให้รู้ว่าเป็นห่วงเสมอ
แม้...ไม่ได้เจออยู่ใกล้กัน

รักคือคำ นิยาม ความลึกซึ้ง
เธอคือหนึ่ง ในคำ นิยามนั้น
คนที่เป็น เช่นแสง แห่งตะวั น
เดียวดายพลัน เมื่อฉัน ไม่มีเธอ